(-ди, -да) Kəbə.
(-из, кяна, кягъа) f. 1. dəymək, əl vurmaq, toxunmaq; жуван гъилив эциг тавур затӀуник кямир. Ata. sözü əlin ilə qoymadığın şeyə dəymə; 2
ləzgi əlifbasının on beşinci hərfi; bax къа¹.
КЪАВАЙ, КЪАН bax югъ; кицӀин къа тун bax кицӀ; югъ-къавай bax югъ; пуд къан кӀвалах üçgünlük iş.
ulu baba, baba.
“КЪ” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
(къапуни, къапуна, къапар) 1. qab, qutu, yeşik, futlyar; 2. qab, yemək qabı, boşqab; цурун къаб mis qab; хъенчӀин къаб saxsı qab; къапарин магазин qab
top. qab-qazan.
top. qab-qaşıq.
(-ди, -да, -ар) 1. zool. qaban, çöldonuzu (erkək); къабандин qaban -i [-ı]; 2. axta donuz.
yaln. c. dan. oyun oynamaq üçün xırda daşlar; къабанрал къугъун beşdaş oynamaq.
bax пих; къабар хьун qabar olmaq, qabarlamaq.
bax буран.
(-ди, -да, -яр) 1. hoqqabaz, oyunbaz, təlxək, məzhəkəçi, masqarabaz; 2. məc. kələkbaz, fırıldaqçı.
hoqqabazlıq, oyunbazlıq, təlxəklik; къабачивал авун hoqqa çıxarmaq, hoqqabazlıq etmək, təlxəklik etmək
zərf təlxəyə (hoqqabaza) məxsus bir tərzdə.
(-ди, -да, -яр) qəbilə, tayfa, xalq, millət; nəsil, əşirət.
(-уни, -уна, -ар) 1. qov (tezalışan pambığa oxşar yumşaq maddə); 2. göbələk növü (tozağacı göbələyi)
КЪАВАЙ bax югъ.
(-у, -а, -ар) 1. dam; кьулу къав yastı dam; 2. tavan, səqf; 3. taxtapuş, çatı; * къавал пехъ ацукьун dan
bax къалай-къуз.
(-ди, -да, -ар) bot. qovaq (ağac); къавахдин qovaq -i [-ı].
məhsuldar, münbit; къаврах хьун məhsuldar olmaq, münbitləşmək; canlanmaq (torpaq haqqında).
(-ди, -да, -ар) quda; къавумар хьун qudalaşmaq, bir-birinə quda olmaq.
qudalıq, quda olma.
(-ди, -да, -яр) cızdaq, qovurma.
oxatan (bürc).