ТУПӀАР, ТУПӀУ, ТУПӀУН bax тӀуб.
(-ди, -да, -ар) 1. üzük; тупӀал кутун üzük taxmaq, nişanlamaq; 2. тупӀалдин üzük -i [-ı]; тупӀалдин къаш üzük qaşı; * крчун тупӀал bax карч
тупӀал кал balalanmanın ikinci ili (yenidən balalanmadan) süddən kəsilməmiş inək; * тупӀал фекьи bax фекьи; тупӀал духтур bax духтур
(-из, -на, -а) f. dial. 1. sadalamaq, adbaad, bir-bir saymaq; 2. dan. qurdalamaq (bir şeyi əl ilə əlləşdirmək); 3
тупӀалай авун bax тупӀалагъун.
bax тӀуб-тӀуб.
aşp. qaluşka (düşbərəyə oxşar xörək; xingal növü).
[ттур] “тун¹” un əmr forması; bax тун¹ [ттун].
[ттур] (-уни, -уна, -ар) dial. bax тӀур².
(уни, -уна, -ар) qılınc; yatağan, gorda; турунин qılınc -i [-ı]; турунин хер сагъ жеда, мецин хер – ваъ
tor (1. balıq toru; 2. seyrək toxunmuş baş yaylığı, pərdə və s; 3. məc. hiylə, kələk, qurğu); * туруна гьатун tora düşmək, tələyə düşmək, hiyləyə düşm
tur, dövrə; кьвед лагьай тур ikinci dövrə (yarışlarda).
“тун” un əmr forması; bax тун.
narıncı, turuncu; туракь ранг narıncı rəng.
(-ди, -да, -яр) torba, balaca kisə.
(-ди, -да, -яр) boru; хъенчӀин турба saxsı boru, küng; цин турба su borusu.
turbaza (turist bazası).
(-ди, -да, -ар) 1. uzun siyirmə; doqqaz; 2. şlaqbaum; 3. nizə; * турвакь хьтинди şüvül kimi, uzundraz (adam)
(-ди, -да, -ар) çox sıyıq, duru bişirilmiş xəmir xörəyi haqqında; тургьуцӀ хапӀа umac (çox duru halda)
turizm; дагъдин туризм dağ turizmi.
(-ди, -да, -ар) turist.
dial. bax далу².
bax дуркӀун.
dial. bax къарачи.
(-ди, -да, -ар) dürmək (1. içinə yağ, şor, göyərti və s. qoyulub (və ya bunlarsız) lülə şəklində bükülmüş lavaş, yuxa; 2
bax тормоз; * турмуцӀ галукьун dan. zökəm olmaq; soyuqlamaq; турмуцӀ агалтун dan. ishal olmaq, qarnı işləmək
(-ди, -да, -ар) idm. turnik.
(-ди, -да, -ар) turnir, yarış.
(-уни, -уна, -ар) 1. turp; турпунин turp (şalğam) -i [-ı]; 2. şalğam.
toppuş, dolğun, kök, koppuş; турпуц аял toppuş uşaq.
(-ди, -да, -ар) zool. bildirçin; туртурдин bildirçin -i [-ı].
köhn. ay adı (xalq təqvimində).
1. din. halal; bax гьалал; 2. düz, doğru, gerçək; турус я düzdür, doğrudur.
dial. bax хшлав.
(-уни, -уна, -ар) 1. tut; 2. тутун a) tut -i [-ı]; b) “тут” söz. sif.; тутун тар tut ağacı.
“тут”-un yiyəlik halı; bax тут.
“тун”-un inkarı; bax тун.
tuf (vulkanik və ya çökmə mənşəli məsaməli dağ süxuru).
(-ди, -да, -яр) tufli, ayaqqabı.
хьун f. 1. tox olmaq, yeyib doymaq; toxalmaq (dan.); 2. məc. bezikmək, təngə gəlmək, ürəyini vurmaq.
1. tox; тух итим tox adam; 2. məc. varlı, dövlətli; тухда гишиндакай хабар кьадач. Ata. sözü toxun acdan nə xəbəri; 3
(-из, -на, -а) f. doydurmaq, doyuzdurmaq, doyurmaq, tox hala gətirmək.
toxluq, tox olma, ac olmama.
bax тухдалди.
zərf 1. tox, firavan; 2. bax тухдалди.
zərf 1. doyunca, doyana qədər; тухдалди тӀуьн doyunca yemək; 2. məc. istədiyi qədər, çoxlu; тухдалди ксун doyunca yatmaq
bax тухдаказ 1).
1. toxmacar; şitil; тутун тухмажар tut toxmacarı; 2. toxmacarlıq; şitillik.
(-ди, -да, -ар) anat. ağ ciyər, öfkə; тухулдин ağ ciyər -i [-ı].
(-ди, -да, -ар) toxum; soy, nəsil, döl.