boşqab, nimçə.
din. təriqət.
(-ди, -да, -ар) 1. tərif, mədh, vəsf; şöhrət, ad; 2. tərif; жумладин тариф qram. cümlənin tərifi; гьуьлуьн тариф coğr
bax тарифун.
(-из, -на, тариф ая) f. tərif etmək, vəsf etmək, mədh etmək, tərifləmək.
(-ди, -да, -ар) 1. müxt. mən.: tarix; квитанциядин тарих qəbzin tarixi; 2. keçmiş; * гьижри тарих hicri tarix, tarixi-hicri; милади тарих miladi tarix
tarixi; тарихи факт tarixi fakt; тарихи роман tarixi roman.
tarixilik.
tarixçi; tarixşünas.
(-уни, -уна, -ар) dial. dəyənək, çomaq.
dial. ləng; halsız, taqətsiz, yorğun.
(таркуни, таркуна, -ар) 1. dəstə, dəstəcik (həvəngdə); 2. toxmaq (paltarı suyun içində döyəcləyib təmizləmək üçün istifadə edilən bir başı qalın ağac
yuntəmizləyici alətin bir hissəsi.
bax кард.
хьун f. 1. tar-mar olmaq, xaraba qalmaq, dağılmaq, alt-üst olmaq; 2. dağılmaq, məhv olmaq, darmadağın olmaq
(-из, -на, -а) f. 1. tar-mar etmək, xaraba qoymaq, dağıtmaq, viranə qoymaq; 2. məhv etmək, yox etmək, dağıtmaq, darmadağın etmək
dial. 1. yığın, qalaq, dəstə; 2. paçka, dəstə, bağlı.
zərf. 1. tappadan, tap səi çıxararaq, tap edərək, tappıltı ilə, şarap, şa(ra)ppadan; 2. birdən, gözlənilmədən, qəfildən, qəflətən; şarp, şarpadan
[ттарс] (-уни, -уна, -ар) 1. müxt. mən.: dərs; тарс кӀелун dərs oxumaq; 2. məc. tənbeh, cəza; 3. məc
dial. bax гьерт.
1. it cinsi (qısa tüklü); 2. qoyun iti (çox iri); 3. məc. bədxasiyyət, acıdil, davakar, söyüşkən, rəftarsız (adam haqqında)
dan. köhn. dartayçı (dartayla quyudan neft çıxaran adam).
köhn. dartayçılıq.
tərtib; düzülüş, düzüm; qayda, üsul, nizam; тартибдик кутун tərtibə salmaq, nizama salmaq, səliqəyə salmaq
(-ди, -да, -яр) dülgər aləti (hər iki tərəfdən tutacağı olan yonucu alət).
(-ди, -да, -ар) zool. tarakan, mətbəxböcəyi; тарундин tarakan -i [-ı].
boş, yumşaq, sallaq (əzələ haqqında).
(-уни, -уна, -ар) şüvül, uzun və düz cavan ağac (kəsilərək budaqlardan təmizlənmiş, qabığı soyulmuş); къавуз тарчар гун keç
tas (nərd oyununda).
(-уни, -уна, -ар) tas, ləyən, teşt.
(-ди, -да, -яр) şərid, lent, yastı qaytan.
bax дасмал.
təsrif; глаголдин тасриф qram. feilin təsrifi (feilin şəxs, kəmiyyət və zamana görə dəyişməsi).
tat (irandilli xalq); тат чӀал tat dili.
татаб хьун (татабар хьун) büdrəmək, ayağı qaçmaq, müvazinətini itirmək; səldirləmək, səndələmək.
tatar (1. türkdilli xalq; татар чӀал tatar dili; 2. müxtəlif türk, monqol və b. tayfaların və bəzi türkdilli kiçik xalqların adı)
dial. utancaq.
1. namünasib, qeyri-münasib (vaxt haqqında); 2. uyğunsuz, yaraşmayan, namünasib, nalayiq; татугай гаф uyğunsuz söz; 3
utancaqlıq; татугайвал авун utancaqlıq etmək.
1. uyğunsuzluq, ahəngsizlik, uyuşmazlıq, ziddiyyət; 2. xoşagəlməz hal (vəziyyət, şərait); çətinlik, maneə, əngəl; məhrumiyyət, əziyyət; 3
zərf 1. ədəbsiz(cəsinə), nəzakətsiz(cəsinə), adama yaraşmayan bir tərzdə; 2. uğursuz, uğursuzluqla, müvəffəqiyyətsizliklə
1. is. uğursuzluq, müvəffəqiyyətsizlik, işi tərs gətirmə, bəxti gətirməmə, talesizlik; 2. f. müvəffəqiyyətsizliyə uğramaq, işi düz gətirməmək, bəxti g
“атун”-un inkarı; bax атун¹; кьарай татун bax кьарай; мез татун bax мез.
(-ди, -да, -ар) tətil (1. işin kütləvi və mütəşəkkil surətdə dayandırılması; zabastovka; 2. şagirdlərin istirahəti üçün təhsil müəssisələrində fasilə;
“атӀун”-un inkarı; bax атӀун.
fərq, təfavüt; * тафават авач fərqi yoxdur, təfavütü yoxdur, fərq etməz; тафават тун a) fərq qoymaq, təfavüt qoymaq, bir-birindən fərqləndirmək; b) mə
bax тафават.
(-уни, -уна, -ар) dəf, qaval; тафтунин dəf -i [-ı]; тафт ягъун dəf çalmaq.
(-ди, -да, -яр) tafta (parıldayan ipək parça); тафтадин taftadan tikilmiş.
dial. bax дафтар.