хьун 1. bir-birinə qarışmış hala düşmək, yekcins olmamaq (buğda, arpa və s.); 2. məc. bayağılaşmaq, bayağı olmaq
1. qarışıq, qarışıqlı, qarışığı olan, təmiz olmayan; təmizlənməmiş; харчи къуьл təmizlənməmiş buğda; харчи гъуьр qarışıq un; харчи авун a) qarışıq hal
1. qarışıqlıq, qarışıq şeyin halı; təmiz olmama; 2. məc. ədəbsizlik, nəzakətsizlik; сивин харчивал ağzıyavalıq, ağzıpərtövlük
zərf hərzə-hərzə, ədəbsizcəsinə, tərbiyəsizcəsinə.
xarço (qoyun ətindən bişirilmiş bozbaşaoxşar xörək).
xas, məxsus, aid; xas olan, məxsus olan, aid olan; * хас тӀвар qram. xüsusi isim.
köhn. klas. 1. hələ, hələ də; 2. yaxşı, nəcib, saf, təmiz; əsilli; хаса итим yaxşı adam.
xas olma, məxsus olma, aid olma.
bax хесет.
(хтуни, хтуна, хтар) muncuq dənəsi, muncuq; * вилер хтар хьтин muncuqvarı gözü olan, muncuqgöz; туьтуьнин хат bax туьд
zərf muncuq-muncuq, dənə-dənə, gilə-gilə, yumru-yumru, muncuq kimi (axan tər, göz yaşı haqqında); хат-хат хьун muncuq-muncuq olmaq, muncuqlanmaq, yumr
(-ди, -да, -яр) xata (1. xəta, səhv, yanlışlıq, qələt; хата авун xata eləmək, səhv iş görmək, səhv etmək, yanılmaq; 2
xata-bala; хата-баладикай яргъаз хьун xata-baladan uzaq olmaq.
təhlükə, qorxu, xətər.
zərf 1. səhvən, qəfildən, bilmədən, bilməyərək; 2. qəzadan, təsadüfi olaraq, təsadüfən.
xatakar; zərərli, təhlükəli, qorxulu; xain.
xatakarlıq.
(-йри, -йра) 1. c. üzüm növü; 2. xətmi, gülxətmi (xalq təbabətində işlədilir).
(-ди, -да, -ар) tut, xartut (iri qara tut); хатрутдин тар tut ağacı.
(-ди, -да, -ар) xatın, qadın, xanım.
(-ди, -да, -ар) 1. xatir, xətir; hörmət, ehtiram, sayğı; хатур хуьн xatir saxlamaq, hörmət saxlamaq, sayğı göstərmək; 2
xatır-hörmət (bax хатур); хатур-гьуьрмет хуьн xatır-hörmət saxlamaq.
xatirinə; hörmət əlaməti olaraq; ви хатурдай sənin xatirinə.
(-из, -на, хатур ая/-а) f. 1. hörmət etmək, ehtiram etmək, sayğı göstərmək, hörmət bəsləmək, hörmətini saxlamaq; 2
(-уни, -уна, -ар) 1. xətt, yazı; куьлуь хатӀ xırda xətt; 2. məc. xətt, istiqamət, hərəkət; * гъилин хатӀар əlyazma; əlyazısı; хатӀ кутун qayçı ilə düz
(-уни, -уна, -ар) hərf; гъвечӀи хаф kiçik hərf; кьилин хаф (чӀехи хаф) baş hərf, böyük hərf.
zərf hərf-hərf; hərfbəhərf.
1. əlifba; 2. əlifba kitabı.
(-ди, -да, -яр) 1. frant, şıq geyinən, modabaz; 2. məc. başçı, ağa, məmur, çinovnik (mənfi mənada); 3
1. ağalıq, hökmranlıq (mənfi mənada); хахавал авун a) ağalıq etmək, özünü ağa kimi aparmaq; b) dikbaşlıq etmək; 2
ravvin; xaxam (yəhudilərdə baş kahin).
(-ри, -ра) c. uzunboğaz rezin çəkmə.
dial. kobud, qaba.
şirə sızma (ağac, bitki haqqında).
(-уни, -уна, -ар) 1. xaç; хаш чӀугун xaç vurmaq, xaç çəkmək; 2. tref, xaç (qumar kağızında nişan).
xaş (kəlləpaçadan hazırlanan xörək).
dial. bax хушракан.
bot. xaşa (yem bitkisi); хашадин xaşa -i [-ı].
1. qaşov; хашав ягъун qaşov çəkmək, qaşovlamaq; 2. ucluq (xəncərin qını üçün).
(-ди, -да, -ар) nazik təbəqə, nazik pərdə (mayelərin üzərində əmələ gələn təbəqə); хашлав ягъун (хашлавди кьун) üstü nazik təbəqə ilə örtülmək (mayelə
(-ди, -да, -яр) xristian, xaçpərəst.
xristianlıq, xaçpərəstlik.
bax хушракан.
hörümçək toru.
bax хвешхвеш.
(акт.п.) dial. bax хай¹.
(-йри, -йра) c. torpaq sürüşməsi (və ya zəlzələ) nəticəsində iri çatlaqlar, yarğanlar əmələ gəlmiş yer, ərazi haqqında; bax хай²
(хци, хце, рухваяр) 1. oğul (erkək övlad); тахай хва ögey oğul, oğulluq; 2. yaşlı adamın gənc oğlana nəvazişlə müraciəti; чан хва oğlum ( nəvazişlə mü
dan. soydaş, qohum (bir soydan olan kişi cinsinə mənsub adamların bir-birinə qohumluq münasibəti).
1. oğulluq; övladlıq; хвавал авун oğulluq etmək; хвавиле кьабулун oğulluğa götürmək; 2. хвавилин oğulluq -u [-ü]