ХАРЧИ

1. qarışıq, qarışıqlı, qarışığı olan, təmiz olmayan; təmizlənməmiş; харчи къуьл təmizlənməmiş buğda; харчи гъуьр qarışıq un; харчи авун a) qarışıq hala salmaq, iki və ya çox şeyi bir-birinə qatmaq; b) məc. bayağılaşdırmaq; 2. məc. ədəbsiz, nəzakətsiz, qaba, kobud, bayağı; харчи гаф ədəbsiz söz; харчи сив (сив харчи) ağzıpərtöv, ağzıyava, hərzədanışan, həyasız, söyüşcül (adam).