(-ди, -да, -ар) 1. zool. çaqqal; чакъалдин çaqqal -i [-ı]; 2. məc. bədxasiyyət, qılıqsız, bədrəftar (adam)
чакъвалай авун gəmirmək, dişləmək, çeynəmək, yemək, qırıb tökmək; parçalamaq, dağıtmaq; didmək, didişdirmək
(-ди, -да, -яр) 1. iri neştər; 2. bax чукӀул.
(-ди, -да, -ар) 1. kəpitkə, kilkə, lif, didinti (çətənə, kətan liflərindən çıxan qırıntılar); 2. sıxı (ağızdan dolduran tüfəngi dolduranda barıtın və
nida hoş (eşşəyi dayandırmaq üçün çıxarılan səs).
çal; açıq-boz və ya tünd-boz; чал балкӀан çal at; * чал хьун çallanmaq, çallaşmaq, bozarmaq.
чал авун bax чалун.
ЧАЛАЙ, ЧАЛДИ (чкад. п.) bax чун; тахсир чал алач günah bizdə deyil.
(-ди, -да, -яр) çala, çökək yer, çuxur yer, çökəklik.
(-ди, -да, -ар) zool. çalağan; чалагъандин çalağan -i [-ı].
“чалун”-dan f.sif.; bax чалун.
çal rəngdə olma, çal şeyin halı.
(-ди, -да, -яр) 1. qoşqu aləti (xırman döyüləndən sonra közəli yığmaq üçün); 2. arabanın üstündə quraşdırılmış iri səbət; * чалид руфун квайди yekəqar
1. haramzadə, bic, hiyləbaz, yaramaz, tülüngü (adam); 2. abırsız, həyasız, utanmaz; pozğun, əxlaqsız; 3
1. haramzadəlik, kələkbazlıq, hiyləbazlıq, biclik; 2. abırsızlıq, həyasızlıq, utanmazlıq; əxlaqsızlıq, pozğunluq; 3
1. çalma, əmmamə, sarıq; 2. dial. çilingağacnan oynanılan uşaq oyunu.
1. qarışıqlıq, çaxnaşma, hərc-mərclik; 2. məc. dolaşıq, qarışıq, qat-qarışıq, çalpaşıq.
(-из, -на, -а) f. 1. eşmək, qazımaq, qurdalamaq, eşələmək (qumu, külü, torpağı və s.); 2. is. eşələnmək; eşələnmə; гьикьван тух хьайитӀани, вечрен пеш
(-из, -на, -а) f. 1. çırpınmaq, özünü xilas etməyə (qurtarmağa) çalışmaq; 2. çapalamaq, çox çalışmaq, əlləşmək, cəhd etmək (zor bir vəziyyətdən qurtar
[ччам] (-ра, -ра, -ар) bəy (toyu edilən, evlənən oğlan); * чамра(н) макьам bəy havası; * чам хьиз акун təzə bəy kimi görünmək, cavan (gümrah) görünmək
əyrilik; чам квай əyri, əyilmiş, qatlanmış, bükülmüş (qövs şəklində); чам квай тур əyri qılınc;чам квай лаш əyri çubuq; чам гун əyilmək, bükülmək, qat
çamadan.
(-ри, -ра) 1. qaçma, yüyürmə, qaçış; qaçış yarışı, qaçışma; 2. atçapma, at yarışı, cıdır; чамарар авун (чамарар чукун, чамарар ягъун) qaçmaq, yüyürmək
atçapan, cıdır iştirakçısı; jokey.
[ччама] «canım» mənasında (müraciət zamanı qadınların bir-birinə qarşı mehribanlığı ifadə etmək üçün işlətdikləri söz)
bax чумур.
(-ди, -да, -ар) iri çəllək.
[ччан] (-ди, -да, -ар) 1. din. can, ruh; шехьуналди кьейидал чан хкведач. Ata. sözü çıxan can geri gəlməz; 2
[ччан] dial. bax цен.
[ччан-рикӀ]: чан-рикӀ авун a) oxşamaq, əzizləmək, nazlamaq, nəvaziş göstərmək, can-can demək; b) ürək-dirək vermək, təskin etmək, təsəlli vermək, ovun
[ччан-ччан]: чан-чан лугьун can-can demək, çox mehribanlıq göstərmək, nəvaziş göstərmək, riqqət göstərmək; чан-чан лугьуз, чан акъудда
dial. bax чинеба.
(-у, -а, -ар) 1. hər iki əlin ovucu, ovuc; чанг ягъун ovuclamaq; çəngələmək; 2. ovuc tutan qədər, ovuca yerləşən miqdar; çəngə (saylarla); * чангу ягъ
dial. iribuynuzlu təkə.
(-ди, -да, -яр) çanta; сун чанта yun çanta.
1. çəp, əyri, qıyqac; 2. zərf çəp, çəpəki, yanakı, çəpəndazı; чап килигун çəpəki baxmaq; * гафар чап атун sözü çəp gəlmək, mübahisə etmək, razılığa gə
(-ди, -да) çap, dərc etmə; чап авун a) mətb. çap etmək, basmaq; dərc etmək, nəşr etmək; b) yazmaq (yazı maşınında); чапдай акъатун çapdan çıxmaq, nəşr
zərf çəp-çəp, çəpəki, qıyqacı, əyri-əyri.
(-ди, -да, -ар) çuqun qazan, saplıca; yanları qabarıq qazança (çuqundan); * чапак чин алайди girdəsifət, yumrusifət (adam)
(-ди, -да, -ар) çəpər, hasar.
(-ди, -да, -ар) şap-şap, şap-şup, çəkələk, ləpik; * кьве кӀвач са чапатӀда тун bax кӀвач.
zərf çəpəki, əyrisinə, əyri-əyri, çəp-çəp; yanakı, çəp, çəpəndazı; çəpinə, yanpörtü.
bax чапдаказ.
sol; чапла пад sol tərəf; чапла гъил sol əl.
solaxay.
solaxaylıq.
1. çəp; əyri, qıyqac; вилер чапрас çəpgöz, əyrigöz; 2. çəpgöz, çaş (adam); 3. dan. dovşan, çəpgöz (məh
1. çəplik, çaşlıq, çəpgözlük; 2. əyrilik, qıyqaclıq, çəplik.
zərf çəp-çəp, çəpəki, çəpinə, kəc-kəc, qıyqacı; əyri, əyri-əyri.
bax чапрасдаказ.