хьун f. 1. əskik gəlmək, əskik çıxmaq; 2. əskilmək, azalmaq; çatmamaq, kifayət etməmək.
(-из, -на, -а) f. əskik etmək, əskiltmək, azaltmaq, kiçiltmək.
əskiklik, natamamlıq, çatışmazlıq, kifayətsizlik, azlıq.
zərf az, əskik, yetişməyəcək qədər, kifayət etməyəcək miqdarda.
bax эксикдаказ.
ekskavator.
ekskavatorçu.
ekskursiya.
iqt. ixrac(at), eksport.
ekstra, ən yaxşı, ən yüksək.
1. işıqlı; işıqlandırılmış, işıq düşən; экуь кӀвал işıqlı otaq; экуь цав işıqlı (aydın) səma; 2. açıq, açıq rəngli; экуь перем açıq köynək; экуь-яру a
хьун f. 1. işıqlanmaq, aydınlaşmaq; 2. işıqlaşmaq, dan yeri sökülmək.
açıq-göy, mavi, göy (səma) rəngi.
açıq-yaşıl.
açıq-sarı.
açıq-qəhvəyi, bej rəngli.
açıq-qırmızı.
1. işıqlıq; işıq; вацран экуьвал ayın işıqlığı; 2. məc. ağ gün, aydınlıq, sevinc, fərəh; экуьвилиз акъатун a) ağ günə çıxmaq, xoşbəxt olmaq; b) işıqlı
1. yaxıngörən, gözü uzağı görməyən və ya pis görən; 2. qarov, qarovluğu olan; 3. məc. bəsirətsiz, gələcəyi görməyən (adam)
1. yaxından görmə, uzağı görməmə (göz zəifliyi); 2. qarovluq, görmə nöqsanı; 3. məc. bəsirətsizlik, gələcəyi görə bilməmə
zərf səhər; səhər çağı, sübhçağı.
səhər, sabah, sübh; экуьнен яралай sübh (səhər) tezdən; экуьнен ярар sübh şəfəqi.
zərf səhərdən, sabah başlanandan bəri.
dial. bax куькӀуьрун.
dial. bax куькӀуьн.
экя хьун f. 1. batmaq, mayenin içinə düşərək islanmaq; 2. məc. incimək, xatiri qalmaq, könlünə toxunmaq, məyus olmaq, pərt olmaq, qəlbi qırılmaq
(-из, -на, экя/-а) f. 1. batırmaq, mayenin içərisinə soxmaq, yaş etmək, islatmaq; виртӀедик фу экягъун çörəyi bala batırmaq; 2
“экъуьн”-ün murad forması.
zərf 1. gəzə-gəzə, yeriyə-yeriyə; gəzərək, dolaşaraq; 2. axtara-axtara, soruşa-soruşa, soraq-soraqla
“экъуьн”-ün təklif forması.
1. keçm. zam.: bax экъуьн; 2. “экъуьн”-dən f.bağl. gəzib, gəzərək; экъвена хтун gəzib gəlmək.
dan. səyyah, səyahətçi; kəşfiyyatçı, axtarışçı, tədqiqatçı.
dan. səyyahlıq, kəşfiyyatçılıq, tədqiqatçılıq.
dial. bax къекъвераг.
bax къемс.
хьун f. qərzəyi soyulmaq, qərzəklənmək (göy qoz haqqında).
(-из, -на, экъетӀ) f. 1. qabıqdan çıxartmaq, qabığını təmizləmək; qərzəyini soymaq, qərzəkləmək, cıbırığını çxartmaq; 2
1. keçm. zam.: bax экъечӀун; 2. “экъечӀун”-dan f.bağl. çıxıb, çıxaraq; экъечӀна фин çıxıb getmək, buraxıb getmək, atıb getmək, tərk etmək; baş götürüb
(-из, -на, экъечӀ) f. 1. müxt. mən.: çıxmaq; гъуьрчез экъечӀун ova çıxmaq (getmək); рекьиз экъечӀун yola (səfərə) çıxmaq; къецел экъечӀун bayıra çıxma