(-ди, -да, -яр) 1. xanım, bəyim; bəy arvadı; 2. qadın, arvad, zövcə.
köhn. yazıq, zavallı, biçarə, aciz, fağır.
dial. uşaq oyunu (bıçaqla oynanılan).
(-ди, -да, -ар) zool. bülbül; билбилдин bülbül -i [-ı].
bilet; трамвайдин билет tramvay bileti; имтагьандин билет imtahan bileti.
1. biletçi; 2. biletsatan.
bilik, elm.
dan. bax билет.
bax валлагь-биллагь.
(-ди, -да, -яр) 1. əsas, özül, təməl, bünövrə, bina; 2. bax пуна; * бине авун a) bina etmək, təsis etmək, əsasını qoymaq; b) məc
zərf lap əvvəldən, əzəldən, ibtidadan; binadan.
(-ини, -ина, -ер) tib. bint; tənzif, sarğı.
bioloq (biologiya mütəxəssisi).
biologiya.
biplan (üst-üstə qoşaqanadlı təyyarə).
(-ри, -ра) c. (t. бипӀин) bax пӀипӀинар.
dan. saxta sənəd, saxta arayış; yazılı kiçik kağız parçası, talon, pətə və s.
(-ди, -да, -ар) bot. murdarça; бирбичӀдин тар (кул) murdarça ağacı (kolu).
(-ди, -да, -ар) kəsilərək bütöv halda suda ya közdə bişirilmiş qoyun.
tic. iqtis. birja.
(-ди, -да, -ар) bürüşük, qırış, qırışıq; биришар авун (биришар тун) bürüşdürmək, bürüşük hala salmaq, qırışdırmaq; биришар хьун (биришар гьатун) bürüş
zərf bürüş-bürüş, qırış-qırış; бириш-бириш хьун qırış-qırış olmaq, bürüş-bürüş olmaq, bürüşmək, qırışmaq
(-ди, -да, -яр) birka.
vergi, rüsum; xərc.
(-ди, -да, -ар) uş. dil. paltar, geyim; körpə uşaq paltarı.
hissə (dəyirman daşında).
din. bismillah! (allahın adı ilə).
köhn. bisti (xırda pul), birabbasılıq, iyirmiqəpiklik.
са битӀ (кьван) uş. dil. bir az, bir tikə, cüzi miqdarda.
1. yastıburun; fındıqburun; 2. yastıburun adam.
(-ди, -да, -ар) aftafa.
(-ди, -да, -ар) 1. balaca, azyaşlı, xırdaca, kiçik; бицӀек руш balaca qız; 2. körpə, çağa, uşaq (südəmər); 3
1. balacalıq, uşaqlıq, çağalıq; 2. körpəlik (körpə uşağın, heyvanın halı).
balaca, kiçik, xırda; бицӀи тӀуб balaca barmaq; бицӀи аялар balaca uşaqlar.
balacalıq, kiçiklik, xırdalıq; balaca şeyin halı.
uş. dil. ət.
1. kar; биши кас kar adam; 2. məc. laqeyd, heç bir şey eşitmək istəməyən; * биши авун kar eləmək, qulaq batırmaq, qulağını batırmaq; биши ван aydın eş
хьун f. karlaşmaq, kar olmaq, eşitmək qabiliyyətini itirmək.
karlıq; * вичи вич бишивилиз ягъун özünü karlığa vurmaq (qoymaq), özünü kar kimi, eşitməyən kimi göstərmək
1. kar adam, kar; бишиди кьведра хъуьреда. Ata. sözü kar iki dəfə gülər; 2. məc. laqeyd, heç bir şey eşitmək istəməyən (adam)
bax буьшме.
bax беябур.
(-ди, -да, -ар) 1. bot. biyan; 2. бияндин biyan -u [-ü]; бияндин дувулар biyan kökü (boyaçılıqda və xalq təbabətində işlədilir)
(-ди, -да, -яр) don, qadın paltarı.
botanik, nəbatatçı.
botanika (nəbatat elmi).
(-ди, -да, -яр) botinka, çəkmə (tayı).
(-ди, -да, -яр) çəllək; * бочка хьтин dan. boçka kimi, yekəqarın, qarnı yekə.
çəlləkçi, boçkaçı
bax цам.