хьун f. 1. sarınmaq, dolanmaq; 2. sarmaşmaq, sarılmaq (sarmaşan bitkilər haqqında).
(-из, -на, алчук) f. sarımaq, dolamaq; кӀетӀ алчукун yumaq sarımaq.
(ада, ада; абур) 1. əvəz. o; ам атана o gəldi; ада къачуна o aldı; 2. o; ам жедай кар туш o mümkün iş deyil; 3
1. təql. ham-ham (hürərkən itin çıxardığı səs); ам-ам авун havlamaq, hürmək (it); 2. uş. dil. it, köpək; ам-ам къвезва köpək gəlir
(ада-ида, абур-ибур) o-bu, hər kəs, adamlar; адавай-идавай жузун ondan-bundan soruşmaq; адан-идан гафуниз килигун onun-bunun sözünə baxmaq
bax ам.
1. qalıb, qalıbdır, qalmışdır; var, hələ də var; къе ама, пака амач. Ata. sözü bu gün var, sabah yox; 2
(-ди, -да, -ар) 1. köhn. ortaq torpaq becərən kəndli; 2. dan. dost, aşna; rəfiq, yoldaş.
1. ortaqlıq, şəriklik; 2. dostluq, yoldaşlıq; * амадагвал авун a) birlikdə (ortaq) becərmək; b) dostluq etmək, dost olmaq
zərf 1. ortaq, birlikdə, şərikli; 2. dost kimi, dostcasına, mehribancasına.
daha da; гар амадайни къати хьана külək daha da gücləndi.
qalmış; qurtarmamış, bitməmiş; var ikən, qalmışkən; вахт амаз ахлад vaxt var ikən çıx get.
zərf qaldığı (bitmədiyi, tükənmədiyi) halda.
1. qalan, yerdə qalan; 2. başqa, digər, sair, qeyri; амай крар зи хиве qalan işlər mənim boynuma; * куьгьнедай амай qədimdən qalma; тӀимил амай bax тӀ
olan-qalan (işlədildikdən, sərf olunduqdan sonra qalan); yerdə nə qalıbsa, hamısı.
bax амадайни.
1. qalan, qalıq, artıq; qalanı, yerdə qalanı; 2. sağ, diri (kimsə); кьейиди кьена фена, амайдан язух хьана
1. əməl; rəftar, hərəkət, iş; хъсан амал yaxşı əməl; 2. əməl, icra, yerinə yetirmə; амал авун əməl etmək, yerinə yetirmək, icra etmək, riayət etmək; 3
bic, hiyləgər, kələkbaz, fəndgir; əməlbaz, çoxbilmiş; амалдар сикӀрен кьуд кӀвачни ракьара гьатда. Ata
biclik, hiyləgərlik, kələkbazlıq, fəndgirlik; əməlbazlıq.
bax амалдардаказ.
zərf hiyləgərcəsinə; kələkbazlıqla.
(-из, -на, -а) bax амал (амал авун).
(-ди, -да) 1. aman, qüvvət, güc, taqət; аман атӀун a) amanı kəsilmək, taqətdən düşmək, əldən düşmək, üzülmək, yorulmaq; b) amanını kəsmək, taqətdən sa
(-ди, -да, -ар) yalvar-yaxar, yalvarma, yalvarış; xahiş, rica; аман-минет авун yalvar-yaxar etmək (eləmək), çox yalvarmaq; xahiş etmək, rica etmək
əmanət; аманатдиз хиянатвал ийимир. Ata. sözü əmanətə xəyanət olmaz.
dan. 1. kim-kimsə(nə), yaxın adam, dost-aşna, qohum-əqrəba, qohum; 2. arxa, himayədar, kömək; güvənc, güvəniləcək (adam); 3
nida oho, ox, uxay.
xəzinə.
dial. çox, çoxlu, xeyli; амба яшар хьун yaşa dolmaq, qocalmağa başlamaq, ahıllaşmaq.
bax анбар.
bax анбер.
ambil (xışa qoşulmuş öküzlərin birinci cütü).
ambulatoriya, müalicəxana.
köhn.. cəhənnəm.
din. amin; * амин лугьун amin demək, təsdiq etmək, «bəli-bəli» demək.
dial. 1. bax ими; 2. bax мирес.
bağl. amma, ancaq, lakin.
1. o da; амни атурай o da gəlsin; 2. onu da; амни гъваш onu da gətir; 3. o və; амни вун o və sən; 4. onu və
amnistiya; bax менефис.
hürüş, hürmə, it səsi; амп авун bax ампун.
1. başçı, idarə edən (mənfi mənada); 2. keç. hampa (kənd varlısına, dövlətliyə verilən ad); 3. çox iri it cinsi; * ампа хьтин məc
ampula (dərman saxlanan qapalı kiçik şüşə qab).
(-из, -на, амп ая) f. 1. havlamaq, hürmək (it); кицӀиз амукьдайди ампун я. Ata. sözü itə hürmək qalar; 2
təql. ham(m), ham-ham (hürərkən itin çıxardığı səs).
(-йри, -йра) 1. artıq qalan, əlavə qalan, qalıq, tör-töküntü; çöküntü; 2. məc. tör-töküntü (keçmişin mənfi qalıqları); geridə qalanlar
1. bağl. hətta; qaldı (ki); nəinki; 2. keçm. zam.: bax амукьун.
(-из, -на, амукь) f. 1. müxt. mən.: qalmaq; вири фена, зун амукьна hamı getdi, mən qaldım; ахпа лагьай кар амукьда
bax а³.
zərf orada, o yerdə; анани orada da.