тӀекв-тӀекв авун deşik-deşik etmək, dəlik-deşik etmək, çoxlu deşik açmaq; тӀекв-тӀекв хьун deşik-deşik olmaq, dəlik-dəlik olmaq, çoxlu deşiklər açılma
(-ди, -да, -ар) bax тӀекв; кьифрен тӀеквен siçan deşiyi.
(-еди, -еда, -ер) quş ifrazatı, zil, quş təzəyi (peyini), zınq; текьедин zil -i [-ı]; вечрен тӀекь toyuq zili; тӀекь авун bax тӀекьун
təql. çatırtı, çatıltı; тӀекьрекь авун çatırdamaq, çırtıldamaq, şıqqıldamaq.
(-из, -на, -а) f. zil (zınq) ifraz etmək (quşlar haqqında).
güc, qüvvə; тӀем акакьун a) gücü çatmaq, qüvvəsi daxilində olmaq, öhdəsindən gəlmək; bacarmaq; b) məc
istiqanlı, suyuşirin.
dial. bax тӀимил.
(-ди, -да, -ар) bot. dəvədabanı; тӀенгирдин dəvədabanı -i [-ı].
çırtma, çırtıq; çırtma (çırtıq) səsi; тӀенкь(ер) ягъун barmaqlarını şıqqıldatmaq, çırtma çalmaq (vurmaq), çırtıq çalmaq
dial. bax чӀемерук.
(-ини, -ина, -ер) fəs (baş geyimi).
bax тӀветӀвел.
1. xal, ləkə; 2. çil; тӀехвер алай (тӀехвер квай) a) xallı, üzərində xallar olan, xal-xal; b) çil-çil, çilli, çoxlu çili olan; тӀехвер алай верч çil t
çilsifət(li) adama və ya çil-çil ev quşlarına verilən ləqəb.
(типӀре, типӀре, типӀер) 1. zool. bayquş; типӀрен bayquş -i [-ı]; типӀрез харапӀаяр кӀанда. Ata. sözü bayquş xarabalıq sevər; 2
köhn. tibb, təbabət; * тӀиб ктаб köhn. təbabətə (xalq təbabətinə) dair kitab.
qəd. qərar, nəticə.
(-ри, -ра) c. bot. yabanı üzüm.
köhn. vuruşma, döyüş, dava, müharibə; тӀигъдин ким döyüş meydanı.
bax тӀегъерхъан.
təql. tıq-tıq, çıq-çıq (saat səsi); çıqqıltı; тӀикь-тӀикь авун tıq-tıq eləmək, çıq-çıq eləmək, çıqqıldamaq, tıqqıldamaq (saat və s
тӀили фу yayma çörək (acıtmasız xəmirdən bişirilən nazik çörək).
sadə; adi.
(-ди, -да, -яр) sızıntı, sızıb tökülən su damcıları (tavandan); тӀили атун dammaq, damcı-damcı axmaq, tökülmək
bax тилисим.
1. zərf, sif. az; виш дуст тӀимил я, са душман – гзаф. Ata. sözü dost min isə – azdır, düşmən bir isə – çoxdur; 2
хьун f. 1. azalmaq, əskilmək, çəkilmək, düşmək, zəifləmək, məhdudlaşmaq; 2. az olmaq, azlıq etmək, çatışmamaq, kifayət etməmək, ehtiyacı ödəməmək, təm
zərf az-az; yavaş-yavaş, tədriclə; azca-azca.
zərf 1. az-maz, bir az, az miqdarda, cüzi; zəif; 2. bir qədər, az-çox.
(-из, -на, -а) f. azaltmaq, əskiltmək, az etmək, ixtisar etmək.
azlıq, kifayətsizlik, çatışmazlıq.
təql. üstdən tökülən maye damcılarının çıxardığı incə səs.
(-ри, -ра) c. çarıq növü (göndən tikilmiş).
dial. lazımsız, gərəksiz, işəgəlməz.