(-ди, -да, -ар) bot. murdarça; бирбичӀдин тар (кул) murdarça ağacı (kolu).
(-ди, -да, -ар) kəsilərək bütöv halda suda ya közdə bişirilmiş qoyun.
tic. iqtis. birja.
(-ди, -да, -ар) bürüşük, qırış, qırışıq; биришар авун (биришар тун) bürüşdürmək, bürüşük hala salmaq, qırışdırmaq; биришар хьун (биришар гьатун) bürüş
zərf bürüş-bürüş, qırış-qırış; бириш-бириш хьун qırış-qırış olmaq, bürüş-bürüş olmaq, bürüşmək, qırışmaq
(-ди, -да, -яр) birka.
vergi, rüsum; xərc.
(-ди, -да, -ар) uş. dil. paltar, geyim; körpə uşaq paltarı.
hissə (dəyirman daşında).
din. bismillah! (allahın adı ilə).
köhn. bisti (xırda pul), birabbasılıq, iyirmiqəpiklik.
са битӀ (кьван) uş. dil. bir az, bir tikə, cüzi miqdarda.
1. yastıburun; fındıqburun; 2. yastıburun adam.
(-ди, -да, -ар) aftafa.
(-ди, -да, -ар) 1. balaca, azyaşlı, xırdaca, kiçik; бицӀек руш balaca qız; 2. körpə, çağa, uşaq (südəmər); 3
1. balacalıq, uşaqlıq, çağalıq; 2. körpəlik (körpə uşağın, heyvanın halı).
balaca, kiçik, xırda; бицӀи тӀуб balaca barmaq; бицӀи аялар balaca uşaqlar.
balacalıq, kiçiklik, xırdalıq; balaca şeyin halı.
uş. dil. ət.
1. kar; биши кас kar adam; 2. məc. laqeyd, heç bir şey eşitmək istəməyən; * биши авун kar eləmək, qulaq batırmaq, qulağını batırmaq; биши ван aydın eş
хьун f. karlaşmaq, kar olmaq, eşitmək qabiliyyətini itirmək.
karlıq; * вичи вич бишивилиз ягъун özünü karlığa vurmaq (qoymaq), özünü kar kimi, eşitməyən kimi göstərmək
1. kar adam, kar; бишиди кьведра хъуьреда. Ata. sözü kar iki dəfə gülər; 2. məc. laqeyd, heç bir şey eşitmək istəməyən (adam)
bax буьшме.
bax беябур.
(-ди, -да, -ар) 1. bot. biyan; 2. бияндин biyan -u [-ü]; бияндин дувулар biyan kökü (boyaçılıqda və xalq təbabətində işlədilir)
(-ди, -да, -яр) don, qadın paltarı.
botanik, nəbatatçı.
botanika (nəbatat elmi).
(-ди, -да, -яр) botinka, çəkmə (tayı).
(-ди, -да, -яр) çəllək; * бочка хьтин dan. boçka kimi, yekəqarın, qarnı yekə.
çəlləkçi, boçkaçı
bax цам.
ülgüc.
(-ди, -да, -яр) 1. ata, dədə (övladı olan kişi); тахай буба ögey ata, atalıq; 2. baba (nəvəsi olan kişi); 3
ata-ana, valideyn.
1. atalıq; бубавилин буржи atalıq vəzifəsi (borcu); бубавал авун bax бубавалун; 2. babalıq.
(-из, -на, -а) f. atalıq etmək, atalıq vəzifəsini yerinə yetirmək, ata kimi baxıb böyütmək, tərbiyələndirmək
tib. babasil.
babat, miyanə; бубат авун babatlaşdırmaq; бубат хьун a) babat olmaq, babatlaşmaq; b) yaxşılaşmaq, sağalmaq, aynımaq (xəstə haqqında); * са бубат a) bi
babatlıq (babat şeyin halı).
dial. dan. gopçu, söz şişirdən, uydurmaçı, yalançı.
(-ди, -да, -яр) tarla laləsi.
istiot, bibər.
dan. 1. əbləh, maymaq, əfəl, fərasətsiz, bacarıqsız, aciz-avara (adam); 2. başısoyuq, məsuliyyətsiz, diqqətsiz, səhlənkar (adam)
dan. 1. əbləhlik, əfəllik, maymaqlıq; 2. başısoyuqluq, məsuliyyətsizlik, səhlənkarlıq.
(-ди, -да, -ар) dimdikdibi (xoruz və bəzi quşlarda).
uş. dil. maşın.
(-ди, -да, -ар) zool. mozalan; böyələk (növü); * бувун акатай дана хьиз mozalan tutmuş dana kimi, birdən, durmadan, sıçrayaraq
buxar, buğ; бугъ гун buğa vermək, buxara vermək, buğa tutmaq, buğlamaq; бугъ алахьун buğ çıxmaq, buğlanmaq, buxarlanmaq