1. korluq, kor adamın halı, gözü görməmə; 2. məc. avamlıq, cəhalət; bəsirətsizlik, qəflət.
zərf 1. kor-koranə, korca(sına), görmədən, gözübağlı; 2. məc. bilmədən, düşünmədən, fikirləşmədən, necə gəldi
1. kor adam, kor; 2. məc. avam, qanmaz, anlamaz, cahil (adam).
bürünc; буьруьнждин bürüncdən qayrılmış, bürünc.
bax бириш.
1. zool. sürfə; 2. milçək sürfəsi; qurd; буьтӀруьк ягъун sürfə qoymaq; qurd düşmək, qurdlanmaq.
təql. movultu, böyürtü səsi (mal-qaranın çıxardığı səs); буьуь авун böyürmək, movuldamaq.
(-ди, -да, -яр) kəlağayı.
xoxan, xoxu, ifritə; xortdan (adətən köpə uşaqları qorxutmaq üçün işlədilir); * рикӀе буьъуьяр авай bax рикӀ
“Б” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
1. uş. dil. qoyun; bax беа; 2. məc. qoyun kimi, dilsiz-ağızsız, həlim, sakit, dinc, dinməz; itaətkar (adam)
büro.
bürokrat, rəsmiyyətçi.
bürokratlıq, rəsmiyyətçilik, süründürməçilik.
büst (insan bədəninin beldən yuxarı hissəsinin heykəli).
(-ини, -ина, -ер) 1. bəhs, söhbət, danışıq; 2. söz güləşdirmə, mübahisə; бягьс авун a) bəhs etmək, danışmaq; b) mübahisə etmək, höcətləşmək; bəhsləşmə
1. haqsız, nahaq; 2. bəhs etməyi sevən, mübahisəçi; 3. məc. höcətkar, inadkar, tərs.
1. haqsızlıq, nahaqlıq; 2. məc. inadkarlıq, tərslik.
1. bəzi, bir para; 2. бязибур c. bəziləri, bir para adamlar.
uş. dil. pis, fəna, xarab; * бяъ хьун uş. dil. bulaşmaq, batmaq, kirlənmək.
ВАВ, ВАВАЙ (чкад. п) bax вун; вавай хьайитӀа bax вун.
nida vay! o! u! (təəccüb, heyrət, diksinmə və s. hissləri ifadə edir).
bağl. və; хуьрер ва шегьерар kəndlər və şəhərlər; * ва я və ya, ya da, yaxud; və yaxud, yaxud da.
beş-on, bir neçə, beş və ya on.
vav (ərəb əlifbasında “و” şəklində yazılan hərfin adı).
1. dan. səncə, sənə görə, sənin fikrincə, sən biləni; 2. (чкад. п.) bax вун.
(-ди, -да, -ар) vaqon.
vağam (məh.), rütubətdən pozulmuş, tökülmək dərəcəsinə gəlmiş (ot, tütün və s. haqqında); вагъам авун bax вагъамарун
хьун f. vağam olmaq, vağamlanmaq.
(-из, -на, -а) f. vağam etmək, vağamlamaq, həddindən artıq qurutmaq, tökülmək dərəcəsinə gətirmək.
bax вокзал.
bax вагон.
nida oho! aha! ba! bah! baho! (heyrət, təəccüb bildirir).
nida qaramalı dayandırmaq, istiqamətini dəyişmək və ya sürətini azaltmaq üçün çıxarılan səs.
(-ди, -да, -ар) 1. dəyənək, paya, kötək (uzun); 2. məc. uzundraz adam, yekəpər adam.
bax вягьтедай.
хьун f. vəhşi olmaq, vəhşiləşmək.
1. vəhşi; ibtidai; вагьши къебилаяр vəhşi qəbilələr, barbar qəbilələr; 2. çöldə yaşayan, ələ öyrənməmiş, vəhşi (quş, heyvan); вагьши гьайван vəhşi hey
vəhşilik; вагьшивал авун vəhşilik etmək.
(-из, -на, -а) bax вагьшивал (вагьшивал авун).
bax вагьшидаказ.
zərf vəhşicə(sinə), amansızcasına, azğıncasına.