(-ди, -да, -ар) 1. toğlu; эркек кьар erkək toğlu; кьардин toğlu -i [-ı]; кьардин як toğlu əti; 2. məc
(-ади, -ада, -ар) 1. palçıq, çamır, zığ, lığ, lil, lehmə, lıqqa, batdaq; кьарадин ванна tib. palçıq vannası; кьарадин вулкан geol
(-ди, -да, -яр) 1. qərar, durma, durum; aram, rahatlıq; я йифен ахвар авач, я йикъан кьарай. Ata. sözü nə gecəm gecədir, nə gündüzüm gündüz; 2
gülgəri (taxıl növü).
кьаркьар авун a) qarqara etmək (ağzı, boğazı su və ya qarqara dərmanı ilə yaxalamaq); b) məc. qar-qur etmək, qur-qur etmək, anlaşılmaz sözlər danışmaq
zool. yarasa, şəbpərə, gecəquşu; кьаркьулувдин yarasa -i [-ı].
c. (t. кьарматӀ) bax кьал¹ (кьалар).
dial. pəhləvan.
məftun, heyran, vurğun, valeh; дагъларал кьаруди dağların məftunu; * кьару авун a) məftun etmək, heyran etmək, valeh etmək; b) məc
хьун f. məftun olmaq, heyran olmaq, valeh olmaq; sevmək, vurulmaq.
məftunluq, heyranlıq, valehlik, vurğunluq.
zərf məftuncasına, heyrancasına, vurğuncasına, valehcəsinə, heyranlıqla.
çirk, kir, qartmaq, pasaq, kərtmək; кьас кьун çirklənmək, kirlənmək; çirkdən qartmaq bağlamaq, qartmaqlanmaq
loğma, tikə; са кьас фу bir loğma çörək; bax кӀас.
ziyan, zərər; кьас гун ziyan vurmaq, zərər vurmaq, zərər yetirmək.
qəssab; ətsatan.
qəssablıq.
qəssabxana.
bax кьасаб.
кьасар авун bax кьасарун.
(-из, -на, -а) f. özünü olduğu kimi yox, başqa şəkildə göstərmək; кьейи кьасарун özünü ölülüyə vurmaq; ксай кьасарун özünü yuxuluğa (yatmışlığa) qoyma
1. anat. bel sütunu, onurğa; 2. dan. bel, dal, arxa; 3. məc. til, uzunsov təpənin üstü; 4. bel (kürək) və çiyinlər (bir yerdə)
bax кьасарун.
zərf qəsdən, bilə-bilə, bilərəkdən, qərəzlə.
хьун f. qırılmaq, kəsilmək, bölünmək; еб шуькӀуь чкадилай кьатӀ жеда. Ata. sözü sap üzülən yerdən qırılar
(-уни, -уна, -ар) 1. hissə, qisim, parça; рекьин кьатӀ yolun kiçik bir hissəsi; романдикай са кьатӀ romandan bir hissə; 2