bax тӀям.
(-ди, -да) 1. təbiət; тӀебиатдин илимар təbiət elmləri; 2. xasiyyət, xarakter.
(-ди, -да, -ар) həkim, təbib (ər.).
təbiblik, həkimlik.
1. təbii; тӀебии кьиникь təbii ölüm; тӀебии газ təbii qaz; 2. həqiqi, əsl, xalis, natural; тӀебии цур təbii mis; * тӀебии гьалдай акъатун təbii halınd
təbiilik (təbii şeyin halı).
dial. bax тӀекь.
1. zool. leşyeyən qartal; 2. məc. hay-küyçü, küy-kələkçi, qalmaqalçı, tez təşvişə düşən adam.
(-ди, -да, -ар) 1. tib. taun (xəstəlik); тӀегъуьндин taun -u [-ü]; 2. qırğın, epidemiya, azar; * тегъуьн атайди azar dəymiş (ev quşları haqqında)
(-ди, -да, -яр) xırda armud növü.
(-е, -е, -ер) 1. deşik, dəlik; тӀекв акъатун deşilmək; тӀекв акъудун dəlmək, dəlik açmaq, deşmək; 2. deşik, yuva
тӀекв-тӀекв авун deşik-deşik etmək, dəlik-deşik etmək, çoxlu deşik açmaq; тӀекв-тӀекв хьун deşik-deşik olmaq, dəlik-dəlik olmaq, çoxlu deşiklər açılma
(-ди, -да, -ар) bax тӀекв; кьифрен тӀеквен siçan deşiyi.
(-еди, -еда, -ер) quş ifrazatı, zil, quş təzəyi (peyini), zınq; текьедин zil -i [-ı]; вечрен тӀекь toyuq zili; тӀекь авун bax тӀекьун
təql. çatırtı, çatıltı; тӀекьрекь авун çatırdamaq, çırtıldamaq, şıqqıldamaq.
(-из, -на, -а) f. zil (zınq) ifraz etmək (quşlar haqqında).
güc, qüvvə; тӀем акакьун a) gücü çatmaq, qüvvəsi daxilində olmaq, öhdəsindən gəlmək; bacarmaq; b) məc
istiqanlı, suyuşirin.
dial. bax тӀимил.
(-ди, -да, -ар) bot. dəvədabanı; тӀенгирдин dəvədabanı -i [-ı].
çırtma, çırtıq; çırtma (çırtıq) səsi; тӀенкь(ер) ягъун barmaqlarını şıqqıldatmaq, çırtma çalmaq (vurmaq), çırtıq çalmaq
dial. bax чӀемерук.
(-ини, -ина, -ер) fəs (baş geyimi).
bax тӀветӀвел.
1. xal, ləkə; 2. çil; тӀехвер алай (тӀехвер квай) a) xallı, üzərində xallar olan, xal-xal; b) çil-çil, çilli, çoxlu çili olan; тӀехвер алай верч çil t