ЧИКЬИНИН bax чӀикь².
dial. üstüaçıq qaloş.
“чукӀун”-un murad forması; bax чукӀун.
[чhил] (-ини, -ина, -ер) tor; гъетер кьадай чил balıq toru; чилина гьатун tora düşmək; чил хурун tor toxumaq
[ччил] (-и, -е, -ер) 1. Yer, Yer kürəsi; 2. müxt. mən. yer; yer üzü; torpaq; quru; чилихъни япар ава
yer-göy, kainat, aləm, bütün dünya; * чил-цав ишехьун yer-göy ağlamaq (çox fəlakətli, acınacaqlı halı bildirir)
1. bax чла; 2. çillə (doğuşdan sonra keçən qırx günlük müddət).
(-ри, -ра) c. dərman bitkiləri.
1. çay yatağının hamar olmaması nəticəsində axan suyun səthinin düz olmaması; 2. suya batmış qol-budaqlı ağac; çayın səthi ilə üzən kol-kos, qol-budaq
qəd. hökm, qərar.
iyul.
ЧИЛЕ bax чил [ччил].
[ччилин] 1. alçaq, hündürlüyü, ucalığı az olan; чилин кӀвал alçaq ev; 2. alçaqboy, bəstəboy; чилин кас alçaq adam; bax аскӀан (1,2)
[ччилин] 1. yer -i [-ı]; 2. “чил” söz. sif.; Чилин шар Yer kürəsi, Yer; bax чил [ччил].
(-из, -на, -а) dial. bax аскӀанарун 1).
Yer kürəsi sakini.
bax чил [чhил].
sif. yerqazan; чилэгъуьндай машин yerqazan maşın.
1. dial. zərf alçaqdan, aşağıdan, yer səthinə yaxın; чиляй лув гун alçaqdan uçmaq; bax аскӀандай; 2. (чкад
[ччим] “чимун”-un əmr forması; bax чимун [ччимун]; чим хьун soxulmaq, zorla girmək, özünü soxmaq, dürtülmək, təpilmək
isti, istilik, hərarət; * кӀвале чим тун otağı qızdırmaq, isitmək; чим авай уьтуь isti ütü; чим акъудун isitmək, qızdırmaq, isindirmək, istiləşdirmək;
“чимун”-un əmr forması; bax чимун.
1. isti; чими уьлквеяр isti ölkələr; чими гар isti (quru) külək, səmum; 2. qızdırılmış, isidilmiş; чими кӀвал isti otaq; чими нек isti süd; 3
хьун f. isti olmaq, qızmaq, qızışmaq, isinmək, istilənmək, istiləşmək.
1. istilik, hərarət; гьавадин чимивал havanın istiliyi; чимивилер (-и, -а) c. istilər, havanın qızmağa başlaması; 2
zərf istidən, istiliyin təsirindən; hərarətdən.
istidir.
zərf 1. isti (halda); 2. məc. mehribanlıqla, səmimiyyətlə; 3. bax чимиз-чимиз 1).
[ччимиз-ччимиз] zərf təpərək, dürtərək, soxaraq, güc tətbiq edərək; чимиз-чимиз ацӀурун təpib doldurmaq, basıb doldurmaq, təpişdirmək
zərf 1. isti-isti, isti halda, qaynar halda, soyumamışkən; 2. məc. təxirsiz, gecikmədən, dərhal, əlüstü, o saat, təzə-təzə, isti-isti
zərf isidə-isidə, qızdıra-qızdıra.
bax чимиз-чимиз.
zərf istidən, hərarətdən.
1. keçm. zam.: bax чимун; 2. “чимун”-dan f.bağl. isidib, isidərək, qızdırıb, qızdıraraq.
[ччимна] 1. keçm. zam.: bax чимун [ччимун]; 2. “чимун”-dan f.bağl. təpib, təpərək, dürtərək; чимна ацӀурун təpib doldurmaq
[ччимун] (-из, -на, -а) f. 1. təpmək, güclə yerləşdirmək, güclə soxmaq, tıxamaq, dürtmək, basmaq, dürtüşdürmək; 2
(-из, -на, -а) f. isitmək, qızdırmaq, isti eləmək, isti hala gətirmək; isindirmək, istiləndirmək; яд чимун suyu isitmək
[ччин] dial. bax яд (цин); чин регъв su dəyirmanı.
[ччин] (-и, -а, -ар) 1. üz, sifət, surət, çöhrə, sima, bəniz; чинин üz (sifət) -i [-ı]; бачӀух чин çopur üz; итимди, гаф чинал лугьуда
[ччин]: чин тийиз bilmədən, bilmədiyi halda, bilməyə-bilməyə: tanımadan; чин тийиз рахамир bilmədən danışma; чӀехиди чин тийирдаз гъвечӀидини чидач
(-ди, -да, -ер) çin, rütbə, vəzifə, xidmət dərəcəsi.
əl-üz, üz və əllər; чин-гъил чуьхуьн əl-üzünü yumaq.
zərf üz-üzə, üzbəüz, qarşı-qarşıya; чин-чинал ацукьун üzbəüz oturmaq; * чин-чинал алай üzbəüz, qarşı, müqabil, ön; чин-чинал атун a) üz-üzə gəlmək, üz
[ччина] bax чин¹ [ччин]; чина акъвазун bax чин¹ [ччин].
bot. lərgə, güllücə.
ЧИНРА bizdə, bizim olduğumuz yerdə, yaşadığımız yerdə; bizlərdə; чина ава bizdədir; чинра ихьтин са адет ава bizlərdə belə bir adət var
ЧИНАГАР olduğumuz yer(lər), yaşadığımız yer(lər).
(-ди, -да, -ар) bot. çinar, çinar ağacı; чинардин çinar -i [-ı].
bax ченги.
bax чене.