1. keçm. zam.: bax чуьхуьн; 2. “чуьхуьн”-dən f.bağl. гъилер чуьхвена хъша əllərini yuyub gəl; 3. lazımlıq, vaciblik bildirir; хер чуьхвена кӀанда yara
(-ди, -да, -ар) 1. armud; чӀуру чуьхвер cır armud; 2. чуьхвердин a) armud -i [-ı]; b) “чуьхвер” söz. sif
“чуьхвер” söz. sif.; чуьхверин багъ armud bağı, armudluq.
bax чӀухлумпӀ.
(-уьз, -вена, чуьхуьх) f. 1. yumaq; чин-гъил чуьхуьн əl-üzünü yumaq; хер чуьхуьн yaranı yumaq (təmizləmək); гъили гъил чуьхуьда, кьве гъили – чин
(-из, -на, -а) f. 1. yuyunmaq, çimmək; 2. dan. ümumiyyətlə təmizlik işləri görmək; * чуьхуьнардай машин xüs
(-йиз, -йна, чуья) dial. bax чӀугун (1,2); пӀапӀрус чуьюн papiros çəkmək.
(-ди, -да, -яр) yarmaça (uzununa yarılmış, ikiyə ayrılmış odun parçası).
(-ди, -да, -яр) 1. cəhrə; чхрадин a) cəhrə -i [-ı]; b) cəhrədə əyirilmiş, cəhrə; чхрадин гъал cəhrə ipi; 2
köhn. cəhrəçi.
cəhrəçilik.
(-из, -ана, чхьухь/чхьихь) dial. bax шуткун.
pırtlaşıq saçlı, kilkəsaç, kilkəbaş (adam).
pərişan, dağınıq, pırtlaşıq, qarışmış, kilkə (saç haqqında).
dial. bax къарникъуз.
“Ч” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı.
qalıntüklü, tüklü, qıllı; чӀаба бармак qalıntüklü papaq; чӀаба кицӀ qalıntüklü it.
(-у, -а, -ар) vaxt, zaman, çağ; ряден чӀав axşam vaxtı; гъуьрчен чӀав ov vaxtı (mövsümü); гатун чӀав yay vaxtı (fəsli); * а чӀавалай инихъ o vaxtdan b
dan. təqvim.
1. donmuş, soyuğun təsirindən bərkləşmiş (nəm torpaq, paltar və s. haqqında); чӀагай чил donmuş torpaq; 2
1. donmuş (soyuğun təsirndən bərkləşmiş) torpağın və s.-nin halı; bərklik; 2. məc. dəbdəbə, təmtəraq, zahiri gözəllik, şıqlıq
zərf dan. 1. şıq, süslü, gözəl, qəşəng; 2. dəbdəbə ilə, təmtəraqla.
(-из, -ана, чӀагуг) f. 1. donmaq, soyuğun təsirindən bərk hala gəlmək (nəm torpaq, yaş əsgi və s.); чил чӀаганва yer donmuşdur; 2
(-из, -ана, чӀагуг) f. 1. bəzənmək, düzənmək, süslənmək, zinətlənmək; 2. məc. daha da gözəl olmaq, gözəlləşmək, qəşəngləşmək, abadlaşmaq
(-ри, -ра) gərnəşmə; чӀагунар авун bax чӀагунарун.
(-из, -на, -а) f. gərnəşmək.
(-из, -на, -а) f. 1. dondurmaq; 2. həddindən artıq bişirmək, qızartmaq ya qurutmaq (əsasən çörək məmulatları haqqında)
(-из, -на, -а) f. 1. bəzəmək, zinətləndirmək, yaraşıq vermək, gözəlləşdirmək, qəşəngləşdirmək; süs vermək, bəzək vermək, süsləmək; 2
(-ра, -ра, -ар) 1. zool. zəğən, qara qarğa, dolaşa, zağ; чӀагъран zəğən -i [-ı]; 2. məc. qaratoxmaq (qumar kağızında naxış); * чӀагъ ахъаюн şayiə bura
(-ди, -да, -ар) mus. qarmon; чӀагъандин qarmon -i [-ı]; чӀагъандин ван qarmon səsi; чӀагъан ягъун qarmon çalmaq
qarmonçu, qarmonçalan.
qarmonçuluq.
1. vecsiz, yaramaz, bivec (adam); 2. dələduz, fırıldaqçı, adamaldadan.
dial. zool. çölpişiyi, vəhşi pişik.
zərf boş yerə , nahaq, nahaq yerə, əbəs yerə, boş-boşuna, hədər yerə, nahaqdan.
bax чӀудгъунун.
təql. şıqq; şaqqıltı səsi, çatırtı səsi, çatıltı; чӀакь авун çatırtı səsi çıxarmaq, çatırdamaq, şaqqıldamaq; * чӀакь гун çatlamaq, çatıq əmələ gəlmək;
bax чӀакьракь 2).
bax чакъал.
1. təql. şaqq, cırt; şaqqıltı, çatırtı; 2. çığçığa, əzilməmiş, şax (pul, konfet kağızı, çay kağızı və s