1. qara; чӀулав ранг qara rəng, qara boya; 2. məc. kədərli, qəmli, pərişan, əziyyətli, müsibətli, ağır, pis; чӀулав хабар qara xəbər, bəd xəbər; ölüm
sürmə; qaraca.
хьун 1. qaralmaq; 2. məc. tutulmaq, pozulmaq (acıqdan, pərtlikdən və s.); 3. qarabuğdayı olmaq, qaralaşmaq, əsmərləşmək; чин чӀулав хьун айиб туш, рик
(-ри, -ра) c. 1. qara rənglər (boyaçılıqda); 2. qara iplik (toxuculuqda).
(-из, -на, -а) f. 1. qaraltmaq; qaralamaq; qara rəngə boyamaq; чӀарар чӀулаварун saçlarını qaraltmaq; 2
(-у, -а) c. qaralar (1. qara dərililər, qara irqə mənsub olanlar; 2. qara rəngli fiqurlar, daşlar (şahmatda, nərddə və s
1. qaralıq, qara şeyin halı; чӀарарин чӀулаввал saçın qaralığı; 2. məc. qəmginlik, pərişanlıq, tutqunluq; qəm, qüssə, kədər; 3
is. qara əşya, adam, quş və s.
bax цӀумаруф.
(-а, -а, -ар) 1. lif, tel; памбагдин чӀунар pambıq lifi; канабдин чӀунар çətənə lifi; 2. tıx, itiuclu tilişkə, tikan və s
чӀун-чӀун авун f. lif-lif etmək, tel-tel etmək, liflərə ayırmaq, tellərə ayırmaq; чӀун-чӀун хьун f. lif-lif olmaq, tel-tel olmaq, liflərə ayrılmaq, te
qapqara, zil qara, tünd qara; чӀуп-чӀулав хьун qapqara qaralmaq, tamamilə qara olmaq.
(-у, -а, -ар) 1. otlaq, örüş; çəmən, çöl; хпер чӀуруз ахъаюн qoyunları otlağa buraxmaq; 2. çim; чӀур кутун çimlə örtmək, çimləmək; çim salmaq; чӀур ак
чӀур авун bax чӀурун.
хьун f. 1. xarab olmaq; 2. korlanmaq, pozulmaq, sıradan çıxmaq; 3. silinmək, pozulmaq, silinib getmək, silinib yox olmaq, oxunmaz (görünməz) hala gəlm
(чкад.п.) bax чӀур¹.
“чӀурун”-un əmr forması; bax чӀурун.
dan. 1. vəhşi; 2. pozan, rezin.
bax чӀурун.
yaşar, yaşında olan, yaşı olan (heyvanlar haqqında); пуд чӀуран жунгав üç yaşar buğa.
1. dial. bax чӀурун; 2. “чӀурун”-un təklif forması.
(акт.п.) bax чӀур¹.
1. cır, yabanı, yabanı halda bitən, vəhşi (bitkilər haqqında); чӀуру кицик cır əzgil; döngəl (məh.); чӀуру хъчар yabanı (yeyilməyən) otlar; alaq otlar
1. yabanılıq, cırlıq; cinsi pozulma, vəhşiləşmə; 2. nasazlıq, nasaz şeyin halı; 3. k.t. qısırlıq, qısır olma, doğmama, bala verməmə; 4
zərf 1. nasaz (halda), xarab halda; 2. yanlış (olaraq), səhv (olaraq), düzgün olmayaraq, tərsinə.
bax чӀурудаказ.
zərf tərsinə, yanlış (olaraq), səhv (olaraq), düzgün olmayaraq.
(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: pozmaq; 2. silmək; sürtüb təmizləmək (yazını, oymanı və s.); 3. korlamaq, xarab etmək, sıradan çıxartmaq, yararsız ha
1. vəhşi, yırtıcı, əhliləşməmiş, çöldə yaşayan, çöl...; чӀурун кац zool. vəhşi pişik, çölpişiyi; чӀурун цӀегь zool
(-ди, -да, -ар) boş yer, xam yer, əkilməmiş yer, məndəcər yer.
(-ди, -да, -ар) 1. xam yer, xam torpaq, işlənməmiş (əl dəyməmiş, əkilməmiş, sürülməmiş) torpaq; чӀурухъан къарагъарун k
(c. чӀурфар) qığırdaq, gəmircək (burun dəliyində).
bax чӀутхвар.
(-ра, -ра, -ар) zool. birə; чӀутран birə -i [-ı]; * кӀуртуна чӀут гьатун bax кӀурт; чӀутра хъач bot. birəçiçəyi
bot. 1. çobanyastığı, ağkirpik, mollabaşı; 2. birəçiçəyi.
(-ди, -да, -ар) nov, novdan, navalça; регъуьн чутхвар dəyirman novu.
təql. fısıltı səsi, fıs-fıs səsi; чӀуф авун bax чӀуфун.
fısıldayan adam.
(-из, -на, чӀуф ая) f. fısıldamaq, tısıldamaq.
dial. bax чӀих.
leysan (yağış), selləmə (yağış); чӀух къун leysan yağmaq, güclü yağış yağmaq.
(-ади, -ада, -ар) 1. yanmış şey, yanıq; чӀухадин ни yanıq qoxusu; mucul iyi; 2. parça və s. yandıqdan sonra qalan qara kütlə, kül; хирел чӀух эцигун k
bax чӀихетӀ.
bax чӀихетӀвал.
“чӀугун²”-un təkr. tərzi.
(-ди, -да, -ар) bot. başınağacı; чӀухлумпӀдин başınağacı -i [-ı].
(-ри, -ра) c. cızdaq (quyruq əridildikdən sonra qalan bərk hissələri).
(-из, -на, -а) dial. bax чӀихун.
(-из, -на, чӀух ая) f. dan. bax чӀух² (чӀух авун).
“чӀух²” söz. sif.; yanıq; чӀухун дад yanıq dadı; чӀухун ни yanıq qoxusu; mucul iyi; bax чӀух².