zərf 1. yavaşca, astaca, üsulluca, hiss etdirmədən, səs çıxarmadan, bildirmədən; 2. yavaşcadan, yavaş səslə, astadan, pəsdən, alçaqdan
(-ди, -да, -ар) bot. yovşan (ot); явшандин yovşan -i [-ı].
(-ади, -ада, -ар) tex. yağ; машиндин ягъ maşın yağı; ягъадин yağ -i [-ı]; ягъадин леке yağ ləkəsi; ягъ ягъун yağ sürtmək, yağ çəkmək, yağlamaq
1. dava-dalaş; dava-döyüş, vuruşma, döyüşmə, kütləvi qırğın; 2. vurhavur, qarmaqarışıqlıq, qalmaqal; 3
bax агъалар.
(-а, -а, -ар) 1. yamac, dağ döşü, dağ ətəyi; 2. əkin, tarla (dağ döşündə).
“ягъун”-un murad forması; bax ягъун.
zərf döyə-döyə, vura-vura; zorla, zor işlədərək; ягъиз-ягъиз ракъурун a) döyə-döyə (zorla) göndərmək (bir yerə); b) vura-vura (çalaraq) yeritmək (mıx
(-ди, -да, -ар) sapılca, saplıca; tava.
bax яйлух.
(-из, яна, ягъ) f. 1. müxt. mən.: vurmaq; пар ягъун yük vurmaq, yük çatmaq, yükləmək; кӀалам ягъун calaq vurmaq; лиэнар ягъун nal vurmaq, nallamaq; 2
(-ри, -ра) c. döyüş, vuruş, vuruşma, savaş, dava.
(-ди, -да) 1. həya, abır, heysiyyət, ar, namus, ismət; qeyrət, mənlik; 2. vicdan, insaf, mürüvvət.
rişxənd, istehza, ələ salma, lağa qoyma; masqara, dolama, gülmə; ягьанат авун (ягьанатар авун) bax ягьанатун
(-из, -на, -а) f. rişxənd eləmək, ələ salmaq, istehza eləmək, lağa qoymaq, masqaraya qoymaq, araya qoymaq, dolamaq
rişxəndçi, istehzaçı, masqaraçı, adamdolayan.
rişxəndçilik, masqaraçılıq, adam ələ salma.
(ци, це, ятар) 1. su; хъвадай яд içməli su, şirin su; са гъиле яд ава, са гъиле – цӀай. Ata. sözü bir əlində od, bir əlində su; цин su -i [-ı] bax цин
nida adə, əyə.
gələc. zam.: bax ягъун.
vurağan; ядай кал vurağan inək; ядай хва бубадал алукьдач. Ata. sözü vuran igid atasına gənəşməz.
su basma, sel, daşqın.
“я”-dan f.bağl. bax я³ (4-cü mənada); машин ичӀи яз (ичӀиз) хтана maşın boş qayıtdı.
yazıq, biçarə, zavallı, aciz; bax тӀува; язух атун yazığı gəlmək, rəhmi gəlmək, halına acımaq.
yazıqlıq, fağırlıq, məzlumluq, acizlik; bax тӀувавал.
yazıqcasına, yazıq-yazıq, fağır-fağır, məzlum-məzlum.
(-ди, -да, -ар) yaylaq; яйлахдин yaylaq -i [-ı]; яйлахдин гьава yaylaq (dağ) havası.
1. yaylıq, dəsmal; 2. ləçək, yaylıq (qadın baş örtüyü).
(якӀу, якӀа, якӀар) 1. ət; хпен як qoyun əti; якӀун ət -i [-ı]; 2. ət (meyvədə); як алай чумал ətli (iri) zoğal; 3
як-чан алай ətli-canlı, kök, dolğun və iri; ətli-qanlı, sağlam; як-чан атун bax як¹ (якӀа-чӀарчӀе гьатун)
bax акъалдарун.
bax акъалдун.
1. zərf yəqin; şəksiz, şübhəsiz, inamla; якъин авун yəqin etmək, bir şeyin doğruluğuna inanmaq, heç bir şübhə etməmək; якъин хьун yəqin olmaq, doğru o