sif. Bığı lopa, qalın olan; yekəbığ(lı), yoğunbığ(lı). Pəncərənin içində lopabığlı, uzun xəncərli, yan qoyulmuş yekə papaqlı bir kişi oturub, çubuq çə
lopabığlı
прил., сущ. яцӀу (къалин, еке) спелар авай (кас).