müsaade
[ər.] 1. сущ. изин, ижаза, рухсат; müsaidə vermək изин гун, ижаза гун, рухсат гун, разивал гун; 2. müsaidənizlə нареч
Полностью »is. permission f, autorisation f ; ~ etmək 1) permettre à qn de faire qch ; 2) permettre qch à qn ; ~nizlə
Полностью »сущ. 1. разрешение, позволение 2. тех. допуск (допускаемое отклонение от требуемого размера при изготовлении деталей)
Полностью »[ər.] 1. is. İzin, icazə, rüsxət. Qapıçı telefon ilə müdirdən müsaidə istəyib səyyahları içəri buraxdı
Полностью »