I
(Qafan, Laçın)
qəribə, təəccüblü. – Dünyada naşar adamlar varmış (Qafan)
II
(Cənubi Azərbaycan, Şamaxı, Şəki)
yalançı. – Əhməd naşar adamdı (Şamaxı)
III
(Meğri)
xeyli, çox. – İdara eşiginə naşar adam yığılmışdı
IV
(Qazax)
nadinc. – Uşax ha döyü, heç kirimer, naşardı