OCCASION

occasion1

n 1. imkan, fürsət, şans; to have an ~ imkanı olmaq; to take an ~ imkandan istifadə etmək; I had no occasion to speak to them Mənim onlarla söhbət etməyə imkanım olmadı; 2. əsas, sə bəb, əsaslı dəlil; His insulting remark was the occasion of a bitter quarrel Onun təhqiramiz qeydi böyük qalmaqala səbəb oldu; 3. vacib hadisə, önəmli olay; to celebrate / to mark / to observe an ~ hadisəni qeyd etmək; happy / joyful / joyous ~ sevindirici hadisə; memorable ~ yadda qalan hadisə; official ~ rəsmi hadisə; special ~ xüsusi hadisə; unforgettable ~ unudulmaz hadisə

occasion2

v səbəb / bais olmaq; I saw an advertisement which occasioned me much thought Məni dərin düşündürən bir elana rast gəldim

OBVIOUSNESS
OCCASIONAL

Значение слова в других словарях

азо... аистообра́зные натрави́ть пере́дник по-госуда́рственному разраба́тываться спелёнываться уплоща́ться балли́стик куафёр охо́та тебе постижи́мый сагити́ровать своевла́стие сервоэлектри́ческий ски́нуться Голодай урод шелега Connacht flutist logarithmic tanked theorematic вьюн