OCCUR

v 1. baş vermək, həyata keçmək; to ~ again təkrar baş vermək; 2. rast gəlmək, rastına / qarşısına çıxmaq, təsadüf etmək; 3. ağıla gəlmək (fikir, söz, ideya, hərəkət və s.); New ideas occur to him in the act of writing Yazı yazarkən onun ağlına yeni ideyalar gəlir;

◊ Black sheep occur in all families at. söz. ≅ Sürü axsaqsız olmaz, Ailə eybəcərsiz olmaz

OCCUPY
OCCURENCE
гёрлфрэнд конта́ктность не в то́н необяза́тельность пальмити́н перепеча́тка поизорва́ть понужде́ние приёмник силикати́рованный це́лость центро́вка шерша́виться вы́плакаться неулы́бчиво пьяня́щий хоть кто пасмурный aerotechnical bishop sleeve third-class unfrequented подсолить распевать скоропостижно