ortalıq
ortalıq
сущ. 1. кил. aralıq 1); 2. ачух чка, майдан; 3. юкь; ара, аралух; 4. юкь, къен; otağın ortalığı кӀвалин юкь
Полностью »I сущ. середина чего-л. Otağın ortalığı середина комнаты, ortalıqda oturmaq сидеть в середине II ortalığında послел
Полностью »is. 1. bax aralıq 1-ci mənada. Ortalıqda qalan şeyləri götürmək. 2. Açıq yer, meydan, sahə. Ortalıqda qoca … ağac, altında da Qoşabulaq durna gözü kim
Полностью »