OYNAŞ

OYNAŞ I is. Aşna. Xain qadın öz oynaşı Mühakimi saraya gətirmək üçün Dilşadı ona verməyə çalışırdı (M.S.Ordubadi).

OYNAŞ II f. Atılıb-düşmək. Gecənin qaranlığında şəfəqlər oynaşır, çuqun qazanlarda xörək bişirənlərin kölgəsi bir nəhəng kimi uzanıb zəmilərin ortasında gəzişirdi (İ.Şıxlı).

OYNAMAQ
OYNATMAQ

Значение слова в других словарях