parlamaq
parlamaq
1. кил. parıldamaq; 2. гл. пер. тӀвар-ван къазанмишун, тӀвар акъудун (акъатун), тӀвар хкаж хьун.
Полностью »Kökü (par) təqlidi sözdür (yada sal; parıltı), ondan feil əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »PARLAMAQ [Əli:] Allahdan diləyim budur ki, sizin səadət günəşi Saratovda parlasın (Çəmənzəminli); BƏRQ VURMAQ/ VERMƏK
Полностью »глаг. блестеть, блеснуть, сверкать, сверкнуть, сиять, засиять: 1. о предметах, испускающих свет. Göydə ulduzlar parlayırdı звёзды сверкали на небе, gü
Полностью »1. bax parıldamaq. Vaqifin sınaqlı gözləri arvadına rast gələrək parladı. Çəmənzəminli. Ulduzlar da parlayır bir cüt qara gözüntək… M
Полностью »