qalabənd
qalabənd
sif. [ər. qələ və fars. bənd] köhn. Yalnız şəhər içərisində gəzib, ondan kənara çıxmamağa məhkum edilən günahkar, müqəssir
Полностью »устар. I сущ. заключенный в крепость, не имеющий права выходить за пределы города II прил. виновный, обвиняемый
Полностью »[ər. qələ və fars. ...bənd] прил. куьгьн. шегьердай къерехдиз экъечӀ тавунин, анжах шегьердин къене къекъуьнин жаза ганвай, къеледа хуьзвай тахсиркар,
Полностью »