QALABƏND

sif. [ ər. qələ və fars. bənd] köhn. Yalnız şəhər içərisində gəzib, ondan kənara çıxmamağa məhkum edilən günahkar, müqəssir.
Əgər Günay bu döngədəki evlərin birində, qarının yanında qaravaş idisə, o da qalabənd olub bu şəhərdə qalacaqdı. Ə.Məmmədxanlı.

QALA
QALABƏNDLİK

Значение слова в других словарях