QANACAQSIZ
прил.
1. разг. несознательный
2. невежливый, неучтивый, невоспитанный
II
сущ. разг. невежа, грубиян, хам
sif. Qanacağı olmayan, düşüncəsiz, mərifətsiz, anlamaz, ədəbsiz. Qanacaqsız adam. Qanacaqsız hərəkət
Полностью »1. невоспитанный, невежда, неучтивый; 2. несообразительный, несмышленный, несознательный;
Полностью »s. impolite, discourteous, illbred, ignorant, uncivil; ~ adam an impolite / ignorant person; O çox qanacaqsız adamdır He / She is a very ill-bred pers
Полностью »QANACAQSIZ (qanacağı olmayan) Bunların özləri qanacaqsız, övladları daha da pis (Çəmənzəminli); BİMƏRİFƏT İnsana şərəfbəxş fəqət elmü hünərdir; Biməri
Полностью »QANACAQSIZ – TƏRBİYƏLİ Dünyada tapılmaz mənə bənzər qanacaqsız; Bildir qoşunum batdı, qırıldı yanacaqsız (Ə
Полностью »