qırılmış
qırılmış
прич. 1. атӀай, атӀана галатай, атӀана аватай (мес. хтар); 2. хайи, хана кӀус-кӀус хьайи (мес. къапар); 3
Полностью »I прил. 1. сломанный 2. взломанный 3. оборванный, разорванный 4. разбитый, битый II в знач. сущ.; qırılmışlar! проклятые!
Полностью »f.sif. 1. Kəsilmiş, üzülüb ayrılmış, qopmuş, qopub düşmüş. Adamlar daş pilləkənlərdən təmiz küçəyə enəndə qırılmış boyunbağı kimi səpələnib dağılırdıl
Полностью »