I
прил.
1. сломанный
2. взломанный
3. оборванный, разорванный
4. разбитый, битый
II
в знач. сущ. ; qırılmışlar! проклятые!
прич. 1. атӀай, атӀана галатай, атӀана аватай (мес. хтар); 2. хайи, хана кӀус-кӀус хьайи (мес. къапар); 3
Полностью »f.sif. 1. Kəsilmiş, üzülüb ayrılmış, qopmuş, qopub düşmüş. Adamlar daş pilləkənlərdən təmiz küçəyə enəndə qırılmış boyunbağı kimi səpələnib dağılırdıl
Полностью »