qəlpələnmək
qəlpələnmək
гл. 1. пинцӀ(ер) алатун, хъирепӀ(ар) алатун, хана (хъиткьинна) кӀус-кӀус хьун, пад-пад хьун, хъиткьинун; 2
Полностью »f. to break*, to become* splintered, to get* splintered, to be* broken into pieces / fragments
Полностью »f. Bir şeydən kiçik parça qopmaq, yaxud qırılmaq. Daş qəlpələndi. // Bir şeyə ilişib bir tikəsi qırılmaq, qopmaq
Полностью »