ВИД I м 1. görünüş; вид здания binanın görünüşü; 2. sifət, üz; təhər; на вид ему можно дать сорок лет üzdən ona qırx yaş vermək olar; 3
прил. dan. dünyagörmüş
прич. görülmüş, görülən; виданное ли это дело? heç görünən işdirmi? где это видано harada görünüb ki
ВИДАТЬ I несов. görmək. ◊ глаза бы мои не видали heç gözüm görməyəydi, kaş görməyəydim. ВИДАТЬ II несов
несов. dan. görüşmək
ВИ́ДЕНИЕ ср мн. нет 1. görmə qabiliyyəti, görmə imkanı; 2. qavrama, qavrayış, duyum. ВИДЕ́НИЕ ср 1. görünmə, görükmə; 2
несов. 1. görmək; 2. duymaq, sezmək, hiss etmək, başa düşmək, bilmək; ◊ видеть не могу görməyə gözüm yoxdur, zəhləm gedir; видеть насквозь yaxşı tanım
несов. 1. görüşmək; 2. görünmək; ◊ как видится ehtimal ki, görünür, yəqin ki
вв. сл. görünür, görünür ki, ehtimal ki
нареч. hədsiz, saysız-hesabsız, son dərəcə çox
ж мн. нет 1. görünmə dərəcəsi, görünmə; 2. görünüş, zahiri cəhət; ◊ для видимости göstərmək üçün, diqqəti cəlb etmək üçün, gözdən' pərdə asmaq üçün; п
прил. 1. görünən; 2. aydın, aşkar; 3. zahiri; ◊ видимое дело 1) məlumdur, aydındır; 2) çox güman, ehtimal ki
прев. ст. к видный ən çox görkəmli; məşhur
несов. görünmək
1. безл. в знач. сказ. görünür, bəllidir; 2. вв. сл. görünür ki; ◊ (ни) зги не видно bax зги
mürəkkəb sözlərin ...şəkilli, ...oxşar, ...varı mənasında olan ikinci tərkib hissəsi; məs.: шаровидный (kürəşəkilli), яйцевидный (yumurtaşekilli)
прил. 1. görünən, gözlə seçilən; 2. görkəmli, məşhur; 3. mühüm; 4. boylu-buxunlu, qamətli
ВИДОВОЙ I прил. mənzərə -i[-ı]; видовая картина mənzərə şəkli. ВИДОВОЙ II прил. növ -i[-ı]; видовые признаки növ əlamətləri
ср 1. şəklini dəyişmə; 2. variant (bir şeyin müxtəlif şəkli, növü)
прич. şəkli dəyişdirilmiş, şəkli dəyişmiş
сов. şəklini dəyişdirmək
сов. öz şəklini dəyişmək
ж мн. нет şəklini dəyişmə qabiliyyəti
несов. bax видоизменить
несов. 1. bax видоизмениться; 2. şəkli dəyişdirilmək
м vizir, nişanlayıcı (fotoaparatda: obyektivi şəkli çəkilən şeyə yönəltmək üçün cihaz)
ср biol. növəmələgəlmə (bitki və heyvan növlərinin əmələ gəlmə prosesi)
многокр. görmək (çox dəfələrlə)
ж rəs. viza (1. icazənamə, rüsxətnamə; 2. icazə qeydi)
köhn. 1. нареч. üz-üzə, qarşı-qarşıya; сидеть визави üz-üzə oturmaq; 2. в знач. сущ. м и ж нескл. qarşıdakı; мой визави qarşımdakı
Византия söz. sif.; византийский стиль Bizans üslubu
м bizansşünas, bizansşünaslıq mütəxəssisi
ср мн. нет bizansşünaslıq (Bizans tarixi və mədəniyyəti haqqında elm)
bax византинист
м zingilti, ciyilti, cığ-vığ
нареч. cır səslə, zingilti ilə, cırıltı ilə, zingildəyə-zingildəyə, cırıldaya-cırıldaya, cığ-vığla
ж мн. нет 1. cırlıq (səsdə); 2. çığırğanlıq, qışqırıqçılıq
прил. 1. zingiltili, ciyiltili, cığ-vığ; 2. çığırğan, qışqırıqçı
однокр. bax визжать
ж мн. нет zingilti, cığ-vığ; səs-küy, hay-küy
м dan. 1. cığvığçı, qışqırıqçı; 2. cırsəs adam
ж dan. 1. cığvığçı, qışqırıqçı qadın (qız); 2. cırsəs qadın (qız)
ср zingildəmə, ciyildəmə, vızıldama, cırıldama, vıyıldama
несов. zingildəmək, cıyıldamaq; vızıldamaq, cırıldamaq, vıyıldamaq; собака визжит it zingildəyir; дверь визжит qapı cırıldayır; пуля (ветер) визжит gü
м мн. нет ağ balıqların belində olan bəndlər
м xüs. vizir (1. nişan almaq üçün cihaz; 2. bax видоискатель)
прил. geod. vizir -i[-ı]
ВИЗИРОВАНИЕ I ср мн. нет rəs. viza vermə (verilmə), icazə vermə (verilmə). ВИЗИРОВАНИЕ II ср мн. нет geod
прич. rəs. vizalanmış; viza qoyulmuş, viza verilmiş; icazə verilmiş
ВИЗИРОВАТЬ I несов. rəs. viza vermək, viza qoymaq; icazə vermək. ВИЗИРОВАТЬ II несов. geod. tuşlamaq, baxmaq, nişan almaq