ж zoopaleontologiya (qazıntı halında tapılan heyvanlardan bəhs edən elm)
м (зоологический парк) heyvanat parkı
ж zoopatologiya (heyvan xəstəliklərindən bəhs edən elm)
м (зоологический сад) heyvanat bağı
ж biol. zoospor
м zootexnik (zootexnika mütəxəssisi)
ж мн. нет zootexnika (heyvandarlıq elmi, kənd təsərrüfatı heyvanlarının yetişdirilməsi və saxlanması qaydalarından bəhs edən elm)
зоотехника söz. sif., zootexniki; зоотехнический кабинет zootexniki kabinet
ж bax зоотехника
ж zoofiziologiya (heyvanların fiziologiyası)
заря söz. sif
прил. 1. itigözlü, itigörən; 2. məc. uzaqgörən, diqqətli, ayıq-sayıq, duyuq
нареч. diqqətlə; sayıq, ayıq
ж мн. нет 1. itigözlülük, itigörmə; 2. məc. diqqətlilik, ayıqlıq, sayıqlıq
ж заря söz. kiç
ж заря söz. oxş
мн. zraza (xörək adı)
м köhn. 1. nəzər, baxış; 2. şəkil, əks, görünüş, surət
anat. зрачок söz. sif
м bəbək, göz bəbəyi
ср 1. mənzərə; 2. tamaşa; 3. vaqiə, hadisə
зрелище (2-ci mənada) söz. sif.; зрелищные предприятия tamaşa müəssisələri, tamaşaxanalar
ж мн. нет yetişkənlik, yetkinlik, bişkinlik; kamillik; ◊ аттестат зрелости kamal attestatı (orta məktəbi bitirmək haqqında əvvəllər verilən şəhadətnam
прил. 1. yetişmiş, dəymiş (meyvə); 2. məc. püxtələşmiş, yetkin, bişkin, kamil; 3. məc. düşünülmüş, ölçülüb-biçilmiş
ср мн. нет görmə, görmə qabiliyyəti; göz; у него слабое зрение onun gözləri zəifdir; ◊ лишиться зрения kor olmaq; точка зрения nöqteyi-nəzər; под угло
ЗРЕТЬ I несов. yetişmək, dəymək (meyvə). ЗРЕТЬ II несов. köhn. görmək, baxmaq
ж gözlə görünmə qabiliyyəti, gözlə görünmə
прич. 1. görünən, gözlə görünə bilən; 2. məc. hiss edilən
м 1. tamaşaçı, baxıcı; 2. seyrçi; seyr edən
ж 1. tamaşaçı qadın (qız); 2. seyrçi qadın (qız)
прил. 1. görmə (göz) -i[-ı]; зрительный нерв anat. görmə siniri; 2. müşahidə -u-ü; зрительная труба astr
прил. tamaşaçı -i[-ı]
нареч. boş yerə, əbəs (yerə), nahaq (yerə), hədər, bihudə; ◊ почем зря necə gəldi, ürəyin istəyən qədər
прил. görən, görə bilən, gözlü
прил. məh. dan. 1. boş, bekara, yaramaz; 2. artıq, lazımsız, lüzumsuz
м zuav (Şimali Afrika ölkələrinin əhalisindən formalaşan Fransa müstəmləkə qoşunları əsgəri)
м; мн. зубы (ağızda); зубья (alətlərdə, detallarda vəs.) diş; в зубах навязло lap təngə gəlmişəm, lap zəhləm gedib; держать язык за зубами dilini (din
ж мн. нет dillilik, dilavərlik
прил. 1. yekədiş; 2. məc. dilli, dilavər
ж мн. нет tar., siyasi zubatovçuluq (polis sosializmi; zubatovçuluq, güclənməkdə olan fəhlə hərəkatı ilə mübarizə etmək üçün çar hökumətinin tətbiq et
прил. dişli, iridiş
м (мн. зубцы) diş (mişarda, daraqda, çarxda və s.)
м dişcik, kiçik diş
ср xüs. qələm (dəmir və daş yonmaq üçün)
xüs. зубило söz. sif
м dan. diş həkimi
зуб söz. sif., зубной врач diş həkimi; зубные согласные dilç. diş samitləri
прил. : 1) скрежет зубовный hirs, açıq; 2) со скрежетом зубовным istəmədən, çox həvəssiz, canını dişinə tutaraq
прил. dişli; зубовая борона dişli mala
зубоврачевание söz. sif.; зубоврачебный кабинет diş müalicəsi kabineti; зубоврачебный техникум dan. diş həkimliyi texnikumu