м (мн. киргизы) qırğız
ж qırğız qadını (qızı)
киргиз və Киргизия söz. sif.; киргизский язык qırğız dili
ж kirza (dəri və rezini əvəz edən maddə)
кирза söz. sif
ж мн. нет kirillitsa; Kiril əlifbası (rus əlifbasının əsasını təşkil edən qədim slavyan əlifbalarından biri)
КИ́РКА ж kirka (lüteran kilsəsi). КИРКА́ ж külüng
кирка söz. sif.; кирковая работа külüng işi
кир söz. sif.; qırlı, qırla örtülmüş: кировая крыша qır dam
кирка söz. sif
м 1. kərpic; огнеупорный кирпич odadavamlı kərpic; красный кирпич qırmızı kərpic; кирпич-сырец çiy kərpic; жжёный кирпич bişmiş kərpic; 2
məh. bax кирпичный 2-ci mənada
прил. kərpicbişirən; кирпичеобжигательная печь kərpicbişirən kürə
м 1. кирпич söz. kiç.; kiçik kərpic; 2. только мн. кирпичики kərpicciklər (kiçik kərpic şəklində plastinkalardan ibarət uşaq oyuncağı)
КИРПИ́ЧИНА ж (bir dənə) kərpic. КИРПИЧИ́НА м dan. yekə kərpic
м kərpickəsən; kərpicçi
1. кирпич söz. sif.; kərpici; кирпичный цвет kərpic rəngi, kərpici rəng; 2. kərpicdən qayrılmış; кирпичная стена kərpic divar; кирпичный мастер kərpic
м məh. qırçı, qırbasan; занятие кирщика qırçılıq
межд. piş-piş (pişiyi çağırmaq üçün nida)
КИСА́ ж məh. kisə, torba. КИ́СА ж dan. pişik, məstan (pişik)
ж bax ки́са
ж кисея söz. kiç., zərif kisəyi
1. кисея söz. sif.; 2. kiseyidən tikilmiş; кисейное платье kiseyi paltar; ◊ кисейная барышня (девушка) isteh
прил. kisel kimi, kiselə oxşar; sıyıq
м 1. kisel (meyvə firnisi), 2. məc. xəşil; ◊ десятая və ya седьмая вода на киселе çox uzaq qohum
кисель söz. sif.; кисельный порошок kisel tozu; ◊ молочные реки, кисельные берега bax молочный
м tənbəki kisəsi
ж мн. нет kiseyi (nazik şəffaf parça)
прил. turşməzə, meyxoş
несов. turşumaq, turşlaşmaq
ж с кислинкой azacıq turş, turşməzə
несов. 1. turşutmaq; 2. turş dad vermək, turş dadmaq
ж bot. dovşan kələmi
ж мн. нет turşməzəlik
прил. turşməzə
ж tex. turşu ilə işləmə
м xüs. parçanı turşu ilə işləyən fəhlə
м мн. нет kim. oksigen
кислород söz. sif.; кислородная подушка tib. oksigen yastığı (ağır xəstələrin nəfəs almasını asanlaşdırmaq üçün işlədilən içi oksigenlə doldurulmuş re
прил. turşa-şirin, meyxoş
ж (мн. кислоты) 1. turşluq; 2. kim. turşu; уксусная кислота sirkə turşusu; лимонная кислота lumu cövhəri
ж мн. нет kim. turşluq dərəcəsi; кислотность желудочного сока mədə şirəsinin turşluq dərəcəsi
кислота söz. sif.; кислотные соединения turşu birləşmələri
ж xüs. turşuya davamlılıq
прил. kim., tex. turşuya davamlı, turşu təsir etməyən; кислотоупорные сплавы turşuya davamlı ərintilər
прил. 1. turş; кислое яблоко turş alma; 2. kal; кислый виноград гора (kal üzüm); 3. turşumuş, acımış (xəmir); 4
м bax кислятина 2-ci mənada
ж 1. zəy (çox turş şey mənasında);это не вино, а кислятина bu çaxır deyil, zəydir; 2. məc. mızı, zəhəndə
несов. 1. turşumaq, acımaq, qıcqırmaq; 2. ovqatı təlx olmaq, qəmlənmək, bikef olmaq, qanı qaralmaq, qaşqabağını tökmək; 3