м 1. filoloq (filologiya təhsili almış şəxs); 2. orta məktəbdə dil və ədəbiyyat müəllimi; 3. köhn. filologiya fakültəsi tələbəsi
ж dan. bax словесник
нареч. dilcavabı, şifahi (surətdə)
ж мн. нет 1. (bədii) ədəbiyyat; 2. köhn. filologiya elmləri (dilşünaslıq, üslubiyyat, ədəbiyyatşünaslıq vəs
прил. 1. şifahi, dilcavabı; словесный приказ şifahi əmr; 2. köhn. filologiya -i[-ı]
ср слово I (1-ci və 3-cü mənalarda) söz. kiç. və oxş.; bir kəlmə, bir söz; ◊ закинуть словечко bax закинуть; замолвить словечко bax замолвить
м (мн. словинцы) slovin (Qərbi slavyan xalqlarından biri)
ж slovin qadın (qız)
прил. slovin -i[-ı]; словинский язык slovin dili
сов. dan. tutmaq; yaxalamaq
прич. dan. tutulmuş; yaxalanmış
м xüs. sözlük (lüğət üçün əlifba sırasında düzülmüş sözlər siyahısı)
союз 1. ...kimi; плывёт, словно утка ördək kimi üzür; 2. sanki, elə bil, guya ki, deyəsən; словно кто стучит? deyəsən, qapını döyən var?
СЛОВО I ср (мн. слова) 1. söz, kəlmə; 2. только ед. dil; любить родное слово ana dilini sevmək; 3. danışma, nitq; дар слова danışma qabiliyyəti; 4
СЛОВОБЛУДИЕ, СЛОВОБЛУДСТВО ср мн. нет boş danışıq, laqqırtı, boşboğazlıq, lafçılıq, ibarəbazlıq
ср boşboğazlıq, çərənçilik, naqqallıq
ср мн. нет köhn. söz güləşdirmə, ibarəbazlıq
ср ürəyini boşaltma
ср мн. нет dilç. sözlərin dəyişməsi, sözdəyişmə; формы словоизменения sözlərin dəyişmə formaları
м hürufattökən, hərftökən (işçi, usta)
прил. poliqr. hərftökən; словолитный цех hərftökən sex
ж poliqr. hərftökən emalatxana (sex, müəssisə)
м xüs. hərftökən fəhlə
вв. сл. bir sözlə, xülasə, müxtəsər, sözün qısası, əlqərəz
ср мн. нет dilç. sözdüzəltmə; способы словообразования sözdüzəltmə üsulları
прил. dilç. sözdüzəldici; словообразовательный суффикс sözdüzəldici şəkilçi
ж мн. нет danışqanlıq, söhbətcillik
прил. danışqan, söhbətcil, danışmağa həvəsli
ср köhn. mübahisə, sözləşmə, bəhs, bəhsləşmə
прил. dilç. 1. sözdüzəltmə -i[-ı]; 2. sözdüzəldici (kök sözdən törəmə söz düzəldən); словопроизводный суффикс sözdüzəldici şəkilçi
ср мн. нет dilç. 1. sözdüzəltmə (kök sözlərdən törəmə sözlər düzəldilməsi); 2. köhn. bax этимология
ж мн. нет bax словопрение
м ədəb. dilç. sözarası (nitqdə bir sözün bitib, o biri sözün başlandığı yer)
ср qram. söz birləşməsi, tərkib
ср мн. нет qram. köhn. nitqdə sözlərin sintaktik əlaqəsi
ср мн. нет söz yaradıcılığı, yeni sözlər yaratma
ср sözlərin mənasını izah etmə, sözləri şərh etmə; sözün şərhi (izahı)
м köhn. 1. sözləri izah edən, sözlərin mənasını şərh edən (adam); 2. izahlı lüğət
ср köhn. vurğu, heca vurğusu
ср мн. нет söz işlətmə, sözün işlənməsi; правильное словоупотребление sözün düzgün işlənməsi
ср dan. söz; ◊ для красного словца məzə üçün; не ради красного словца сказано bunlar təkcə gəlişigözəl sözlər deyil
сов. dan. bax ловчить
сов. dan. zirəklik etmək, bacarmaq
ж (мн. слоги) 1. heca; 2. üslub; у нею хороший слог onun yaxşı üslubu var
прил. dilç. 1. heca -i[-ı], hecai; слоговой принцип письма yazıda heca prinsipi; 2. hecadüzəldən (səs); ◊ слоговое письмо hecai yazı (işarələri, ayrı-
dilç. bax слоговой 2-ci mənada
м dilç. heca bölgüsü (sözdə iki heca arası)
ср мн. нет dilç. köhn. bax просодия
ср bot. kök-yarpaq (ibtidai bitkilərdə gövdəsi olmayan kök və yarpaq)