прил. ham -i[-ı]
мн. (ед. хамит м) hamlar (Şimali Afrikada yaşayan və bir-birinə yaxın dillərdə danışan xalqlar qrupu)
несов. dan. qanmazlıq etmək, ədəbsizlik etmək, tərbiyəsizlik etmək, özünü həyasızcasına aparmaq
ж dan. qanmaz, ədəbsiz qadın (qız)
: ◊ хамово отродье (племя) qanmazlar; heyvanlar; gəda-güdələr
прил. dan. insaniyyəti olmayan, kobud, qanmaz
м köhn. toxucu (süfrə, kətan toxuyan)
ж мн. нет zool. xamsa (siyənəyəoxşar dəniz balığı)
прил. dan. kobudcasına, qanmazcasına, ədəbsizcəsinə, heyvancasına (deyilmiş); kobud, ədəbsiz (sözlə)
прил. xamsa -i[-ı]
ср мн. нет kobudluq, qanmazlıq, ədəbsizlik, heyvanlıq
ср мн. нет собир. dan. qanmazlar, heyvanlar
м xan
м мн. нет köhn. idm. həndbol (əl ilə oynanılan top oyunu), əltopu
ж мн. нет malxülya, xiffət, darıxma, ürəyi sıxılma, qüssə
несов. malxülya etmək, ürəyi sıxılmaq, darıxmaq, xiffət etmək, qüssələnmək
ХАНЖА I м и ж dan. riyakar, ikiüzlü. ХАНЖА II ж мн. нет dan. köhn. 1. buğdadan çəkilmiş Çin arağı; 2
ХАНЖЕСКИЙ, ХАНЖЕСКОЙ прил. riyakarcasına; riyakar, ikiüzlü; ханжеское поведение riyakarcasına hərəkət
ср мн. нет riyakarlıq, ikiüzlülük
несов. dan. riyakarlıq etmək, ikiüzlülük etmək
прил. xan -i[-ı]
ср xanlıq
м и ж нескл. xantı (uqro-fın dilləri qrupuna daxil xalq)
прил. xantı -i[-ı]
ж xan arvadı
м köhn. xanşin (Çin arağı)
ХА́ОС, ХАО́С м xaos (1. qədim yunan əsatirində: dünyanın və ondakı həyatın əmələ gəlməsindən daha əvvəl mövcud olmuş qarma-qarışıq, qeyri-mütəşəkkil a
прил. xaotik, qarma-qarışıq, qaydasız, nizamsız
ж мн. нет qarma-qarışıqlıq, qaydasızlıq, nizamsızlıq, hərc-mərclik
bax хаотический
межд. в знач. сказ. dan. qapdı, çırpışdırdı; yapışdı
прич. dan. qapılmış, qamarlanmış
ед. нет dan. köhn. rüşvət
несов. dan. 1. qapmaq, qamarlamaq; 2. çırpışdırmaq, mənimsəmək
несов. dan. 1. qapmaq, qamarlamaq; 2. qapılmaq, qamarlanmaq; 3. çırpışdırılmaq, mənimsənilmək
bax хапанный
однокр. dan. bax хапать
м и ж dan. 1. qapağan; 2. rüşvətxor, oğru
м dan. bax хапуга
ср нескл. xarakiri (yapon samurayları arasında: qarnını xəncərlə yırtaraq özünü öldürmə adəti)
м xarakter (1. xasiyyət, təbiət; 2. iradə, inad: 3. xassə, xüsusiyyət, keyfiyyət, mahiyyət), ◊ в характере чьём
м pis xasiyyət, tərs xasiyyət, şıltaq xasiyyət
прич. 1. xarakteristikası verilmiş, səciyyələndirilmiş; 2. təsvir edilmiş; göstərilmiş
сов. и несов. 1. xarakteristika vermək, xarakterizə etmək, səciyyələndirmək; 2. səciyyəvi xüsusiyyətini göstərmək, təsvir etmək
несов. 1. səciyyələnmək, xarakter(ik) xüsusiyyətləri ilə fərqlənmək; 2. xarakteristikası verilmək, səciyyələndirilmək, göstərilmək
ж xarakteristika (1. bir şəxsin və ya bir şeyin səciyyəvi xüsusiyyətlərinin təsviri; 2. bu cür təsvirdən ibarət olan rəsmi kağız, xasiyyətnamə; 3
прил. xarakterik, səciyyəvi xüsusiyyətləri göstərən, ifadə edən
ж мн. нет xarakteriklik, səciyyəvilik
bax характеристический