м dan. dərslərindən adətən “dörd” (“yaxşı”) alan şagird
ж dan. dərslərindən adətən “dörd” (“yaxşı”) alan qız
ж dan. 1. dörddə bir; 2. yazı kağızının dörddə biri
1. числ. dördüncü; 2. в знач. сущ. четвёртая ж dörddə bir (hissə)
м (tar., siyasi) çətəçi (bax чёта)
числ. dörd; ◊ в четырёх стенах сидеть (жить) dörd divar arasında qalmaq (yaşamaq); играть в четыре руки (на рояле) dörd əllə (iki nəfər) çalmaq
нареч. dörd dəfə, dörd kərrə, dörd əl
числ. dörd yüz
mürəkkəb sözlərin “dörd” mənasında olan birinci tərkib hissəsi, məs.: четырёхдневный (dördgünlük); четырёхлетний (dördillik; dördyaşlı)
прил. dördavarlı
прил. dördverstlik
прил. dördbaşlı
прил. dördillik
прил. dördyaşar, dördyaşlı
прил. dördsəsli
м riyaz. dördüzlü (həndəsi cisim)
прил. dördüzlü; четырёхгранный брус dördüzlü tir
прил. dördgünlük
мн. dördqəlsəməlilər
прил. dördsinifli
прил. dördçarxlı, dördtəkərli
прил. dördbaşlı, dörduclu
прил. dördqəpiklik
прил. dördrəngli
прил. dörd dəfə təkrar edən, dörd dəfə, dörd qat
ср dördillik
прил. dördillik, dördyaşlı, dördyaşar
ЧЕТЫРЁХЛЕТОК м, ЧЕТЫРЁХЛЕТКА ж dan. dördillik; dördyaşar
прил. dördyerli, dördadamlıq
прил. dördaylıq
прил. dördmotorlu
прил. dördoxlu
прил. dördbarmaq(lı)
ср мн. нет k. t. dördtarlalı əkin üsulu
прил. k. t. dördtarlalı
прил. dördfaizli
прил. 1. tar. dördmanatlıq; 2. dördrubluluq
прил. dörd əllə çalınan (musiqi əsəri)
прил. dördyataqlı (ev, dam və s.)
прил. qram. dördhecalı
прил. dördqat(lı), dördlay(lı)
прил. dan. dördyüz manatlıq
ср dördyüzillik
прил. dördyüzillik
числ. dördyüzüncü
прил. ədəb. dördbölgülü
прил. dördtərəfli
прил. dördsimli, dördtelli
прил. dördtaktlı