м entuziast (bütün qüvvəsilə, böyük şövq və həvəslə işləyən adam)
прил. köhn. vəcdlə, ruh yüksəkliyi ilə dolu
ж entuziast qadın (qız)
м мн. нет tib. ensefalit (beyinin iltihabı)
ж ensiklika (Roma papasının siyasət, din, əxlaq və s. məsələlərinə aid bütün katoliklərə müraciəti)
м мн. нет ensiklopedizm (elmin müxtəlif sahələrində məlumatı olma, hərtərəfli təhsil, təlimat)
прил. 1. ensiklopediya -i[-ı]; энциклопедический словарь ensiklopediya lüğəti, qamus; 2. məc. ensiklopedik, hərtərəfli; у него энциклопедические позна
ж ensiklopediklik
прил. ensiklopedik
ж ensiklopediya (biliyin bütün və yaxud ayrı-ayrı sahələrinə dair sistemə salınmış məlumat kitabı, qamus); Азербайджанская Советская Энциклопедия tar
м ensiklopedist (1. hərtərəfli məlumatı olan adam; 2. tar. XVIII əsrin axırlarında Fransada nəşr edilən “Ensiklopediya ” ətrafında toplaşmış qabaqcıl
прил. geol. eozoy -i[-ı]; эозойская эра eozoy erası (paleozoy erasından qabaqkı geoloji era)
м arxeol. eolit (1. daş dövrünün ən qədim mərhələsi; 2. bu dövrə aid ibtidai daş alət)
прил. arxeol. eolit -i[-ı], eolit dövrünə aid olan
прил. geol. eol; külək fəaliyyəti nəticəsində əmələ gələn; эоловые отложения eol çöküntüləri; ◊ эолова арфа eol arfası (damardan simlər çəkilmiş taxta
м rüsvayçılıq, biabırçılıq
сов. и несов. heyrətə salmaq, təəccübləndirmək, çıxılmaz vəziyyətə salmaq (öz rüsvayçı hərəkəti ilə)
несов. heyrətə salınmaq, təəccübləndirilmək, çıxılmaz vəziyyətə salınmaq
ж dilç. epenteza (sözün ortasına səs daxil edilməsi)
прил. dilç. epentetik; эпентетический звук epentetik səs (məc. любить, люблю və s.)
м epiqon, təqlidçi (özünün müstəqil yaradıcılıq siması olmayıb, hər hansı bir bədii, ədəbi, elmi və başqa cərəyanı təqlid edən adam)
прил. epiqon -i[-ı]
ср мн. нет epiqonluq, təqlidçilik
ж 1. epiqram (qədim yunanlarda: qəbir daşında, ictimai binalarda və s. yadigarlıq yazı); 2. həcv
м həcvyazan, həcvçi
прил. 1. həçv -i[-ı]; эпиграмматический стиль həcv üslubu; 2. məc. acı, istehzalı
м epiqraf (1. qədim yunanlarda: kitabə, qəbir daşları üzərində yazı, 2. bir əsərin başında və ya onun ayrı-ayrı fəsillərinin başında yazılan qısaca mə
ж epiqrafika (qədim kitabələri tədqiq etməklə məşğul olan yardımçı tarix elmi)
м epiqrafçı (epiqrafika mütəxəssisi)
прил. epiqraf(ika) -i[-ı]
м tib. epidemioloq (epidemiologiya mütəxəssisi)
прил. epidemiologiya -i[-ı], epidemioloji; эпидемиологическая лаборатория epidemiologiya laboratoriyası
ж tib. epidemiologiya (yoluxucu xəstəliklərin törəyib yayılmasından və onların qarşısını alma üsullarından bəhs edən elm)
прил. yoluxma, yoluxucu; эпидемические болезни yoluxma (yoluxucu) xəstəliklər
ж epidemiya (hər hansı bir yoluxucu xəstəliyin geniş yayılması)
ж мн. нет epiderma (1. anat. heyvan dərisinin üst qatı; 2. bot. bəzi bitkilərin örtük toxuması)
м мн. нет bax эпидерма
м xüs. epidiaskop (həm şəffaf, həm də şəffaf olmayan şəkilləri ekranda göstərmək üçün optik cihaz)
м epizod (1. hadisə, təsadüf, ittifaq, vəqə: 2. məc. səhnə; 3. ədəb. bir ədəbi əsərin az-çox müstəqil olan ayrı bir parçası)
прил. epizodik, təsadüfi
ж мн. нет epizodiklik, təsadüfilik
bax эпизодический
прил. bayt. epizootik; эпизоотические болезни epizootik xəstəliklər (bax эпизоотия)
ж bayt. epizootiya (qaramalın hamısının eyni zamanda yoluxucu xəstəliyə tutulması, heyvanlara azar düşmə)
ж epizootologiya (kənd təsərrüfatı heyvanlarının yoluxucu xəstəliklərini öyrənən və onlarla mübarizə üsulları ilə məşğul olan elm)
м ədəb. epik əsərlər yazan müəllif
ж мн. нет ədəb. epika, epik şeirlər, epik əsərlər
ЭПИКАРД, ЭПИКАРДИЙ м anat. epikard (ürəyin xarici qişası)
м мн. нет tib. epikardit (ürəyin xarici qişasının iltihabı)