апелляция söz. sif
ж hüq. apelyasiya (məhkəmənin qərarından yuxarı mərhələyə şikayət etmə)
м portağal
АПЕЛЬСИННЫЙ, АПЕЛЬСИНОВЫЙ 1. апельсин söz. sif.; апельсинная корка portağal qabığı; 2. portağaldan hazırlanan; апельсиновое варенье portağal mürəbbəsi
bax аппендикс
bax аппендицит
bax апперцепция
bax апперципировать
bax апперципироваться
ср alqış, alqışlama, əlçalma
несов. alqışlamaq, əl çalmaq
мн. alqış, alqışlar, əlçalma
м мн. нет iddia, ötkəmlik, lovğalıq, təşəxxüs
м мн. нет apogey (1. astr. Ay orbitinin yerdən ən uzaq nöqtəsi; 2. ən yüksək dərəcə, ən yüksək nöqtə, ən yüksək zirvə)
прил. fəls. aydın, aşkar, şəksiz, şübhəsiz
м apokalipsis (1. xristian dinində: vəhy, peyğəmbərlik; 2. “axır zamandan” xəbər verən “Əhdi-cədid” kitablarından biri)
АПОКАЛИПСИЧЕСКИЙ, АПОКАЛИПТИЧЕСКИЙ апокалипсис söz. sif
прил. ədəb. apokrif; apokrifik; апокрифическая литература apokrifik ədəbiyyat
мн. (ед. апокриф м) ədəb. apokriflər (məzmunu bibliyaya aid olan, lakin rəsmi kilsə tərəfindən rədd edilən qədim kitablar)
м мн. нет bax аполитичность
bax аполитизм
ж мн. нет siyasi laqeydlik, siyasətlə maraqlanmama
прил. siyasi həyatda iştirakdan boyun qaçıran, siyasətlə maraqlanmayan
м mif. apollon (1. qədim yunanlarda: günəş allahı; şer, sənət hamisi; 2. məc. gözəllik simvolu)
м apoloq (heyvanlar həyatından ibrətli hekayə)
м məddah, müdafiəçi
ж мн. нет mədh, tərif, müdafiə
апологетика söz. sif
апология söz. sif
ж mədh, tərif, müdafiə
апоплексия söz. sif.; ◊ апоплексический удар bax апоплексия
ж мн. нет tib. apopleksiya (beynə qan vurması nəticəsində iflic)
bax апоплексический
АПОРТ I м aport (alma növü). АПОРТ II, АППОРТ межд. aport (təlim almış itlərə “gətir”, “ver” mənasında əmr)
апорт I söz. sif
нареч. fəls. aposteriori (təcrübəyə, fakta əsasən, təcrübədən sonra)
ж мн. нет fəls. aposteriorluq (təcrübəyə əsaslanma, təcrübədən doğma)
прил. fəls. aposterior (təcrübəyə əsaslanan, təcrübədən doğan)
м apostol (1. həvariyun, əshabə (İsanın əfsanəvi 12 həvariyunundan biri); 2. həvarilərdən bəhs edən dini kitab)
апостол söz. sif
м köhn. apostrof (söz ortasında vergülşəkilli işarə)
м apofeoz (1. bir şəxsi və ya hadisəni son dərəcə şöhrətləndirmə, tərifləmə; 2. ən yüksək şöhrət dərəcəsi; 3
АППАРАТ I м aparat (1. idarə, təşkilat, müəssisə, idarə orqanları; 2. bir idarə və ya təşkilatın işçiləri)
прил. 1. aparat -i[-ı]; 2. в знач. сущ. аппаратная ж aparatxana, aparatlar otağı
ж мн. нет собир. tex. aparatura, aparatlar
АППАРАТЧИК I м aparatçı (aparatda işləyən fəhlə). АППАРАТЧИК II м aparat işçisi (bax аппарат I 1-ci mənada)
ж aparatçı qadın (qız)
м anat. appendiks (korbağırsağın qurdaoxşar çıxıntısı)