м apofeoz (1. bir şəxsi və ya hadisəni son dərəcə şöhrətləndirmə, tərifləmə; 2. ən yüksək şöhrət dərəcəsi; 3. bəzi teatr tamaşalarının axırıncı təntənəli şəkli).
м apofeoz (1. bir şəxsi və ya hadisəni son dərəcə şöhrətləndirmə, tərifləmə; 2. ən yüksək şöhrət dərəcəsi; 3. bəzi teatr tamaşalarının axırıncı təntənəli şəkli).
апофеоз (1. са касдин ва я са вакъиадин лап вини дережадин тариф авун. 2. са вакъиа шадвилелди ва агалкьунралди куьтягь хьун
Полностью »-а; м. (греч. apothéōsis - обожествление) см. тж. апофеозный 1) В Древней Греции и Риме: обряд обожествления какого-л. героя, императора и т.п. 2) чего, чему Прославление, возвеличение какого-л. лица,
Полностью »