ж 1. çıxartma, daşıma, aparma; çıxardılma, daşınma, aparılma (bayıra); 2. çıxış, haşiyə (mətndən kənar və ya sətirlərin aşağısında verilən qeyd)
ж мн. нет dözüm, davam, möhkəmlik, davamlılıq, dözümlülük
прил. dözümlü, davamlı, möhkəm; выносливый человек davamlı adam
1. выноска söz. sif.; 2. yandan qoşulan; выносная лошадь yan atı; 3. çıxardıla bilən, aparıla bilən
1. прич. vaxtında doğulmuş; 2. прил. ətraflı düşünülmüş, yetişmiş
сов. məcbur etmək, vadar etmək; вынудить согласие zorla razılıq almaq
несов. bax вынудить
несов. məcbur edilmək, vadar edilmək
нареч. naçar, əlacsız, çarəsiz (olaraq), məcburən; əli üzülərək
1. прич. məcbur edilmiş, məcbur olmuş, naçar qalmış; 2. прил. məcburi, çarəsiz, könülsüz
сов. çıxartmaq, götürmək; вынуть деньги из кармана cibindən pul çıxartmaq; вынуть ребёнка из колыбели uşağı beşikdən götürmək; ◊ вынуть душу (дух) can
сов. çıxmaq (açar və s.)
несов. bax вынырнуть
сов. 1. (sudan) çıxmaq, üzə çıxmaq; baş vurub çıxmaq, batıb çıxmaq; пловец быстро вынырнул üzgüçü cəld suyun üzünə çıxdı; 2
сов. 1. çəkmək, çəkib qurtarmaq (burunotunu); 2. məc. bilmək, araşdırıb öyrənmək, axtarmaq, xəbər bilmək, öyrənib bilmək (iyi ilə tapmaq)
несов. bax вынюхать
несов. bax вынянчить
несов. böyüdülmək, yetişdirilmək, tərbiyələndirilmək
сов. dayəlik etmək, bəsləmək, böyütmək, tərbiyələndirmək, yetişdirmək
м 1. düşmə, yerindən düşmə, 2. tökülmə; 3. idm. atılma, bədəni irəli vermə; 4. məc. hücum, düşməncəsinə çıxış
ср 1. düşmə; 2. yığma
несов. 1. bax выпасть; 2. idm. həmlə etmək (qılınc yarışında)
ср 1. düşmə; 2. tökülmə; выпадение волос saçın tökülməsi
прич. oyulmuş
сов. xüs. oymaq, oyuq açmaq (iskənə ilə)
ср мн. нет içirtmə, südlə bəslə(n)mə
ВЫПАИВАТЬ I несов. bax выпаять. ВЫПАИВАТЬ II несов. bax выпоить
ВЫПАИВАТЬСЯ I несов. 1. bax выпаяться; 2. lehimi əridilmək (qopardılmaq, açılmaq). ВЫПАИВАТЬСЯ II несов
м köhn. atəş, yaylım atəşi
ВЫПАЛИВАТЬ I несов. bax выпалить I. ВЫПАЛИВАТЬ II несов. bax выпалить II
ВЫПАЛИВАТЬСЯ I несов. atılmaq (tüfəng). ВЫПАЛИВАТЬСЯ II несов. yandırılmaq, oda verilmək
ВЫПАЛИТЬ I сов. dan. 1. atmaq (tüfəng və s.); 2. məc. demək, söyləmək, yağdırmaq. ВЫПАЛИТЬ II сов. yandırmaq, oda vermək
ж yandırma, yandırılma, oda ver(il)mə
несов. bax выполоть
несов. alaq edilib qurtarmaq
ср 1. buğa vermə (verilmə); buğa verib təmizləmə, buğa verilib təmizlənmə; 2. buxarlandır(ıl)ma, buxara çevir(il)mə
несов. bax выпарить
несов. bax выпариться
сов. 1. buğa vermək, buxara vermək, buğa verib təmizləmək; 2. buxarlandırmaq, buxara çevirmək
сов. 1. buxara verilmək, buğa verilmək, buğda təmizlənmək; 2. buxarlanmaq, buxar olmaq; 3. buğa verib bədəninin çirkini çıxartmaq
ж мн. нет 1. buğa verib təmizləmə; 2. buxarlanma; qaynayıb buğ olma
ед. нет xüs. torta, xılt
прил. tex. buğlandırıcı, buxarlandırıcı; выпарной аппарат buxarlandırıcı aparat
несов. bax выпорхнуть
несов. bax выпороть I
несов. 1. sökülüb çıxardılmaq; 2. içi çıxardılmaq
м 1. otar(ıl)ma; 2. örüş, otlaq
выпас söz. sif
сов. otarmaq; ◊ выпасти луга k. t. otarmaqla çəməni qüvvətdən salmaq
сов. 1. düşmək, yerindən düşmək; 2. tökülmək; у него волосы выпали onun saçları tökülmüşdür; 3. yağmaq; ◊ выпасть на долю bəxtinə çıxmaq, payına düşmə