ж мн. нет 1. qaynarlıq; 2. məc. coşqunluq, qızğınlıq; ötgəmlik; 3. gərginlik
1. qaynar, qaynayan; köpüklənən; 2. məc. coşqun, qızğın, ötgəm, hərarətli, gərgin; кипучая деятельность coşqun fəaliyyət
ж 1. bax кипятильник; 2. su qaynadılan yer
м suqaynadan (cihaz)
прил. su qaynadılan; кипятильный бак su qaynadılan bak
несов. qaynatmaq
несов. 1. qaynamaq; 2. məc. qızışmaq, coşmaq, özündən çıxmaq, hirslənmək; 3. qaynadılmaq
м мн. нет qaynar su, qaynanmış su, dağ su; ◊ крутой кипяток qaynar (dağ) su
ж qaynanmış su buraxılan (verilən) yer
кипяток söz. sif
ср мн. нет qaynatma, qaynadılma
прич. qaynadılmış, qaynanmış
прил. qaynanmış; кипячёная вода qaynanmış su
прич. 1. qaynayan; 2. coşan
м мн. нет məh. qır
ж zireh, dəmir geyim (qədimdə)
м tar. kirasir (dəmir geyimli atlı əsgər ya zabit)
кирасир söz. sif., кирасирский полк kirasir polku
м (мн. киргизы) qırğız
ж qırğız qadını (qızı)
киргиз və Киргизия söz. sif.; киргизский язык qırğız dili
ж kirza (dəri və rezini əvəz edən maddə)
кирза söz. sif
ж мн. нет kirillitsa; Kiril əlifbası (rus əlifbasının əsasını təşkil edən qədim slavyan əlifbalarından biri)
КИ́РКА ж kirka (lüteran kilsəsi). КИРКА́ ж külüng
кирка söz. sif.; кирковая работа külüng işi
кир söz. sif.; qırlı, qırla örtülmüş: кировая крыша qır dam
кирка söz. sif
м 1. kərpic; огнеупорный кирпич odadavamlı kərpic; красный кирпич qırmızı kərpic; кирпич-сырец çiy kərpic; жжёный кирпич bişmiş kərpic; 2
məh. bax кирпичный 2-ci mənada
прил. kərpicbişirən; кирпичеобжигательная печь kərpicbişirən kürə
м 1. кирпич söz. kiç.; kiçik kərpic; 2. только мн. кирпичики kərpicciklər (kiçik kərpic şəklində plastinkalardan ibarət uşaq oyuncağı)
КИРПИ́ЧИНА ж (bir dənə) kərpic. КИРПИЧИ́НА м dan. yekə kərpic
м kərpickəsən; kərpicçi
1. кирпич söz. sif.; kərpici; кирпичный цвет kərpic rəngi, kərpici rəng; 2. kərpicdən qayrılmış; кирпичная стена kərpic divar; кирпичный мастер kərpic
м məh. qırçı, qırbasan; занятие кирщика qırçılıq
межд. piş-piş (pişiyi çağırmaq üçün nida)
КИСА́ ж məh. kisə, torba. КИ́СА ж dan. pişik, məstan (pişik)
ж bax ки́са
ж кисея söz. kiç., zərif kisəyi
1. кисея söz. sif.; 2. kiseyidən tikilmiş; кисейное платье kiseyi paltar; ◊ кисейная барышня (девушка) isteh
прил. kisel kimi, kiselə oxşar; sıyıq
м 1. kisel (meyvə firnisi), 2. məc. xəşil; ◊ десятая və ya седьмая вода на киселе çox uzaq qohum
кисель söz. sif.; кисельный порошок kisel tozu; ◊ молочные реки, кисельные берега bax молочный
м tənbəki kisəsi
ж мн. нет kiseyi (nazik şəffaf parça)
прил. turşməzə, meyxoş
несов. turşumaq, turşlaşmaq
ж с кислинкой azacıq turş, turşməzə