прил. 1. dəstək (sap) -i[-ı]; 2. qələm (çilik) -i-ı
м (мн. черенки) 1. dəstək, sap; 2. bot. gövdecik, saplaq; 3. k. t. qələm, çilik
м (мн. черепа) anat. kəllə, qafa tası
ж 1. tısbağa, (çanaqlı) bağa; 2. bağa qını; ◊ как черепаха; черепахой (ехать, идти) tənbəl-tənbəl, tısbağa kimi (yerimək)
прил. 1. tısbağa -i[-ı]; 2. bağa qınından qayrılmış
прил. 1. tısbağa (bağa) -i[-ı]; 2. məc. son dərəcədə yavaş (ağır, ləng); идти черепашьим шагом tısbağa (bağa) addımı ilə yerimək, çox ağır yerimək
ж мн. нет tısbağa (bağa) əti
ж zool. bağacıq
bax черепичный 2-ci mənada
ж kirəmit, sifal
прил. 1. kirəmit -i[-ı]; 2. kirəmit, kirəmitdən, kirəmitlə örtülmüş; черепичная крыша kirəmit dam
прил. saxsı (çini) qırığı -i[-ı]
прил. anat. kəllə -i[-ı]
прил. qafa tası-beyin -i[-ı]; kəllə-beyin -i-ı
м (мн. черепки) saxsı qırığı, çini qırığı, kirəmit qırığı
ж dan. küpəcik, cam, kasa
ЧЕРЕПЯНОЙ, ЧЕРЕПЯНЫЙ прил. xüs. saxsı; черепяная посуда saxsı qab
ж мн. нет k. t. adda-buddalıq (bir təsərrüfatın torpaq sahələrinin başqalarının torpaqları içərisində, dağınıq halda olması)
ж adda-buddalıq
прил. k. t. adda-budda
м püştəbənd
нареч. həddindən artıq, hədsiz, olduqca, son dərəcə; это уж чересчур! bu lap ağ oldu!
прил. gilas -i[-ı]
ж 1. gilas; 2. gilas ağacı
м bax черенок
ср məh. bax чрево
м dan. növbə; ◊ идти (пойти) своим чередом öz qaydası ilə getmək, adi qaydada getmək; в свой черед öz növbəsində
ж bot. meşəgilası (ətirli ağçiçəkli və qara giləmeyvəli ağac)
прил. meşəgilası -i[-ı]
м meşəgilası kolluğu
прил. dan. meşəgilası -i[-ı]
сов. dan. bax черкнуть
ЧЕРКА́ТЬ, ЧЁРКАТЬ несов. dan. 1. yazmaq, cızmaq; 2. cızma-qara etmək, pozmaq, qaralamaq
ЧЕРКАТЬСЯ I несов. dan. 1. cızma-qara edilmək; 2. cızılmaq, pozulmaq, qaralanmaq. ЧЕРКАТЬСЯ II несов
м (мн. черкесы) çərkəz
ЧЕРКЕСКА I ж çərkəzi, çərkəzi çuxa. ЧЕРКЕСКА II ж bax черкешенка
прил. çərkəz; черкесский язык çərkəz dili
ж çərkəz qadın (qız)
сов. dan. bax чёркать
прил. tünd-qırmızı, qıpqırmızı
ж dan. köhn. qarabuğdayı, qarayağız (qadın, qız)
прил. xüs. savat (qara mina) -i[-ı] (bax чернь 1-ci mənada)
ЧЕ́РНЕТЬ ж zool. qara ördək. ЧЕРНЕ́ТЬ несов. 1. qaralmaq, tündləşmək; 2. qaraltı görünmək, qaralmaq, görünmək (qara şey)
несов. bax чернеть 2-ci mənada
м (мн. чернецы) köhn. rahib
прич. qaraldılmış, qara rəngə boyadılmış, savatlanmış
прил. xüs. qaraldılmış
прил. dan. qapqara, dümqara
dan. bax чернёхонышй