sirayətedici
sirayətedici
прил. 1. галукьдай, садакай масадак акатдай, фидай (мес. азарар); 2. пер. масабурук фад акатдай.
Полностью »прил. 1. заразный (несущий в себе заразу). Sirayətedici xəstəlik заразная болезнь 2. перен. заразительный (легко передающийся другим)
Полностью »sif. 1. Keçici, yoluxucu, sirayət edən. [Sərdar:] Keçəllik, gözağrısı, qızdırma və başqa sirayətedici xəstəliklər xalqı qırıb qurtarır
Полностью »