sif. Əziyyət çəkən, zülm çəkən; məzlum. Sitəmli kəndlərdən qaçarkən dağa; Rast gəlib qozluqda bu yığıncağa
sitəmli
utancaq
məzlum
s. bax sitəmkar II
прил. азият чӀугвазвай (тир, авай), зулум чӀугвазвай (тир, авай); мазлум.