прил. азият чӀугвазвай (тир, авай), зулум чӀугвазвай (тир, авай); мазлум.
s. bax sitəmkar II
məzlum
прил. см. sitəmkeş. Sitəmli kəndlilər угнетённые крестьяне; sitəmli olmaq быть угнетённым
sif. Əziyyət çəkən, zülm çəkən; məzlum. Sitəmli kəndlərdən qaçarkən dağa; Rast gəlib qozluqda bu yığıncağa
sitəmli