SÖZÜKEÇƏN
прил. влиятельный, имеющий силу власти, пользующийся авторитетом
sif. Hörmətli, nüfuzlu. Sözükeçən adam. – [Hacı Sultan] sözükeçər ağsaqqalların iştirakı ilə Həsənağa ilə olan ixtilafını həll etmək istədi
Полностью »SÖZÜKEÇƏR прил. гаф ише фидай, (вичин) гаф акатдай, гьуьрмет (нуфуз, авторитет) авай, гьуьрметлу.
Полностью »