səbəbsiz
səbəbsiz
sif. sans raison, sans motif, mal fondé, -e, dénué, -e de fondement, non justifié, -e
Полностью »I. s. causeless, groundless, motiveless II. z. causelessly, without cause / reason / motive; ~ şikayət etmək to complain without cause / reason
Полностью »1. SƏBƏBSİZ (heç bir səbəb olmama) Əlbəttə ki, onun [Bəxtiyarın] bu halı səbəbsiz deyildi (S.Hüseyn); BİSƏBƏB Güldəstə: Bisəbəb, bigünah beş uşağın an
Полностью »I прил. беспричинный (не имеющий видимой причины). Səbəbsiz gülüş беспричинный смех, səbəbsiz mübahisə беспричинный спор, səbəbsiz göz yaşları бесприч
Полностью »sif. və zərf Heç bir səbəb olmadan, heç bir əsas olmadan, nahaq yerə. Səbəbsiz işdən qalmaq. Səbəbsiz gülmək
Полностью »