is. Üstündə çox gəzməkdən, tapdalanmaqdan bərkimiş yer. Tapdaq yer. ◊ Tapdaq olmaq məc. – ayaqları altında qalmaq, tapdalanmaq, işğal olunmaq, tutulma
Полностью »s. beaten, trampled; ~ yol beaten path / track; ~ olmaq to become* / to get* beaten; ~ etmək to beat* (d
Полностью »сущ. таптагъ, гзаф къекьуьникди, кьуьл (тӀуш) гуникди кӀвачик кӀеви хьанвай чил (чка); ** tapdaq olmaq пер
Полностью »sif. battu, -e ; frayé, -e ; ~ yol chemin m battu ; ~ olmaq être battu, -e ; être damé, -e
Полностью »Kərəntinin, bıçağın ağzını tapdayıb itiləmək üçün yerə çalınan xüsusi dəmirdir. Daraq qəlibi üzrə tapdamaq feili zəminində yaranıb
Полностью »